Moja wielka Bułgarska przygoda

Prolog

  Spotkanie z dziadkiem miało być zwyczajnym, niedzielnym obiadem w gronie rodziny. Nie miałam pojęcia, że bransoletka babci stanie się czymś w rodzaju wehikułu czasu. Nigdy nie wierzyłam w takie rzeczy, z jednej strony wyczuwałam kłopoty, z drugiej zaś - podekscytowanie. Rubinowa biżuteria zmieniła całe moje życie. Zawsze zastanawiałam się, jak to kiedyś było. To znaczy... opowieści dziadka Henry'ego porywały mnie za każdym razem. Czułam, że przenoszę się w inną rzeczywistość.
Często wyszukiwałam na internecie miejsca, o których mi opowiadał. Dziadek Henry widział w moich oczach tą iskierkę ciekawości, kiedy przed moimi oczami ukazywało się wszystko to, co wraz z mamą Lauren i babcią Ophelią przeżyli.
  W dzień moich 20 urodzin, w środek upalnego lata 5 lipca 2015 roku, wszystko się zmieniło. Jestem pewna, że miało to na celu otworzenie mi oczu na świat. Zawsze kiedy mama kładła mnie spać, jako małą dziewczynkę - marzyłam. Marzyłam o tym, że własnymi oczami będę mogła obejrzeć wszystkie fascynujące, piękne miejsca na świecie. Wiedziałam jednak, że nie jest to do końca możliwe, ponieważ mieliśmy sporo wydatków, a ja dorabiałam jedynie w firmie przyjaciela jako sekretarka, co nie pozwalało mi na zbytnie oderwanie od rzeczywistości. Nie marzyłam jednak o podróży wokół świata, o rejsie przez wiele mórz i oceanów, o skoku na bungee czy locie śmigłowcem. Marzyłam o przygodzie, która na zawsze zmieni moje myślenie, która pokaże mi to, co dawniej było normą, a nie tylko przeżytkiem. Wiecie - dziadek zawsze mi powtarzał, że trzeba uważać na własne marzenia, bo zawsze może się okazać, że staną się prawdziwe. Kto by tak nie chciał? Zdumiona tymi słowami setki razy uśmiechałam się w duchu. Przecież każdy chciałby spełnienia własnych marzeń.
  Jednak nigdy, w najskrytszym zakątku mojej duszy, nie spodziewałabym się tego, co miało nastąpić. Już nigdy nie przeżyję nic takiego, i nigdy nie będę taka sama jak przedtem... przed moją wielką, Bułgarską przygodą.