Şuan bunu yazarken kendi odamda dolapta kilitliyim, haykırıyorum fakat kimse beni duymuyor.Ben o internet hayaletlerinden biri olduğunu düşünüyorum, okuduğum mesajda
aynen şunlar yazıyordu "Etrafindakileri savunmak mümkün olabilir.Sevdiklerinizden uzakta kal.Kimseye söyleme ve ölümü kucaklama."
Benim hikayem sabah erken saatlerde başladı.Sabah fatura varmi diye maillerimi kontrol ediyordum, kapı çaldı kapıyı açtığımda sadece yerde bir zarf vardi ve icinde bir flash disk vardı.
Ben onu aldım(almaz olaydım), iceriye girdiğimde eşim :
-Hadi git artık işe geç kaldın.
Ve bende o aceleyle flash disk'i masaya bırakıp gittim.
İşteyken o flash disk sürekli aklımdaydi ya garip bir şakaydı yada bir pazarlama şirketinin yaptığı kampanyaydı.
Eve geldiğimde yerde kandan şeritler ve eşimin ölü cesetini buldum.Eşim bilgisayar ekranının önünde ölmüştü.Ekranda bomboştu.Gözlerimde yaşlarla
o anlık sinirle bilgisayar kasasına vurdum.Baktım ki o bana gelen Usb takılıydi.Hemen bilgisayara baktım.
D:TaşınabilirDisk adlı bir klasörde "Torture.avi" adında bir dosya vardi.Hiç düşünmeden videoyu açtım otomatik olarak videoyu çalmaya başladı.
Videoda :
Bir yatakta 7, belki 8 yaşındaki kız siyah beyaz video izliyor.20.saniyede kız aniden yatağa oturur.Gözleri geniş, bezelye yeşil küreler gibi açılır.Bir anda
çığlık atmaya başladı.Havadan hayvana daha doğrusu insanlık dışı varlik geliyor.Aniden anladimki bu videoda yaşanan olayların olduğu sokak bana tanidik geliyor.
Tanıdık bir ev ve tanıdık bir mahalle.Adam bizim eve doğru geliyor farkettim.Kalp atışlarım hızlandı.Koyu kapüşonlu bir adam kapıya dayandı.Kapının önüne iyi bir barikat yaptım
İçimden :
-Ben ölmek üzereyim, eğer son sözüm varsa da kimse bu videoyu izlemesin.Yakında sizde bir flash disk alacaksınız...
