Chapter 8
A/N: Kahit pagod kelangan mag-UD! Haha. At guess what, there’s someone reading my story, na kung tutuusin, hindi nya dapat binabasa to. Hahaha. KAHIYA! O’sya. Enjoy reading! VOTE, COMMENT AND FAN NA RIN. ^__^
------ Picture of Mia on the side.
NICK’S POV
Nasa klase na kami ngayon nila Adrian at Albert.
Hmmmm. Alam kong may tanong kayo kung anung nangyari kanina sa canteen. Diba? Hahaha. Well ito.
*Flashback*
Nakita namin na papasok ng canteen sila Angel at Mia. Bat kaya palaging nagkukrus ang landas namin? Sabagay, nasa isang school lang naman kami diba, so di malabong mangyari yun.
“Tol tawagin mo.” Sabi ni Adrian? AT BAKET?!! Nahihiya ako.
“Wag na. Kumaen kna lang jan tol.” -___-
“Ayaw mo tawagin, edi ako na lang.” WHAT?!!
“Uy miss!” Ayun, tinawag ni Adrian. Loko talaga.
Mukang di niya narinig.
“Uy miss. Yung naka-eyeglasses. Dito na kayo umupo sa table namin. ^___^”
O.O ---- Yan ang itsura ni Angel at Mia. Baket parang gulat na gulat naman?
^__^ ---- Chura ni Adrian. Hay naku.
“Ah.. Eh.. Sure.” Finally. After 689263 years, nagsalita rin si Angel.
Parang ang awkward. Parehas kasi kaming hindi nagsasalita ni Angel. Si Mia, Albert, at Adrian ang nagkwekwentuhan. Patango-tango lang ako.
“By the way, Angelica right?” Tanong ni Adrian kay Angel. Anu bang meron sa taong to?
“Ah, y--- yes. Ikaw?”
“Adrian. Kaibigan ko yan si Nick since high school. Pati tong si Albert. ^___^” Tsss. Pacute
“Ah ok.” Hahahaha. Ang tipid ng sagot ni Angel.
“Uy teka, klase na pala ako. Ikaw Angelica sasabay ka na ba saken?” Aalis na yata sila Mia.
“Ah sige. Tara na. Pano, una na kami ha. ^___^” Paalam ni Angel. YUN! NGUMITI RIN!
“Sige.” Kelangan talaga sabay sabay kami magsalita? Haha
*End of flashback*
“Tol, bukas na yung audition sa dancetroupe diba?” Ay oo nga pala. Buti pinaalala ni Albert.
“Ah oo bukas nga. Sasali ka ba?”
“Hmm. Kung sasali ka tol.” At kelangan ako talaga ang magdedesisyon?
“Pag-iisipan ko pa.”
“Diba kelangan mo ng scholarship tol?” Ayan nanaman, nakakainis talaga. Baket ba kasi nalugi ang negosyo ni Papa. Tsk.
“Ok sige.”
ANGELICA’S POV
July na pala bukas. Ilang araw na rin pala kong college. Hehe. Anung organization kaya ang sasalihan ko?
Pauwi na kami ni Mia. Parang busy yata tong babaeng to. Kanina pa may katext.
“Uy, sino ba yang katext mo ha?”
“Si Jake. ^__^“ Sino naman yun?
“Sinong Jake yan?”
“Classmate ko sa Fil. Parehas kami ng course. Ang cute nya friend!” So kelangan tumitili?!!
“Porket cute pinamigay mo na agad number mo? How cheap!” Hahaha. Hard ba masyado?
“Eh bakit ba? Tsaka anu namang masama? Dalaga ako, binata sya. Hahaha” Whatever Mia.
“Anung org nga pala sasalihan natin?” Tanong ko.
“Hmmmm. Anu bang talent mo?”
ABA MARAMI! TUMAWID SA ALAMBRE, KUMAIN NG APOY, HUMIGA SA BUBOG. HAHAHAHA. PERYA ANG PEG. XD
“Uhm, singing?” Oo. Choir po ako dati hindi lang halata. Hahaha
“ Eh bat parang di ka sure. Hmm, sige, gorabels tayo sa Glee Club.” Oo nga noh. Kaso Im shy!!!
“Hep hep! Alam ko na iniisip mong babae ka. Bawal na umatras ha. Bukas magtatanong na tayo kung panu mag-audition sa Glee Club. Be confident. :)”
“Eh kasi---“
“Kasi ano?!”
Ayaw akong pagsalitain ah!
“Wala. Sige na nga. Glee tayo.”
BINABASA MO ANG
Still into You
Romantizm"Some things are better left unspoken, and I guess loving you is one of them." Masarap magkaroon ng guy bestfriend. Sobra. Walang plastikan, walang insecurities and all. Para mo na syang kuya. Pinagbabawalan ka nya sa mga bad habits kahit ginagawa n...
