Yetimhanedeki Şeytan

Dönüş

Cici babamın beyninin dağılmasından dolayı yüzüme fışkıran kanlar görmeme engel oluyordu. Silahtan çıkan ses kulaklarımda yankılanıyor, cici babamın ağır vücudunun ayaklarımın önünde yere yuvarlandığını hissedebiliyordum.

Fakat kulaklarımda yankılanan ses benim silahımdan çıkmamıştı. Gözlerimi kapatmama sebep olan kanları kolumla silerek önüme bakmaya çalıştım. Karşımda gördüğüm kişiler Dexter ve Jennifer dı. Onlardı. Yüzümü kaplayan bir gülümsemeyle dizlerimin üzerine çöktüm ve yanımda duran Demi'ye sımsıkı sarıldım.

Sarıldığımda ağzıma giren saçlarından artık rahatsız olmuyordum. Ciğerlerimi onun kokusuyla doldurmuştum artık. Kulağına eğilip ''Seni seviyorum.'' Diye fısıldadığımda dudaklarını ensemde hissetmiştim. Geçirdiğim bu güzel andan sıyrılarak bizi kurtaran dostlarıma döndüm.

''Dexter dostum seni çok özlemişim. Bir an hiç gelmeyeceksin sanmıştım.''

''Ayağa kalkarak can dostuma sımsıkı sarıldım.''

Dexter silahını kemerine sıkıştırırken

''Dostum Jennifer olmasaydı yapamazdım. İnan bana.''

Jennifer'a dönerek dostça bir sarılmadan sonra

''Burada olduğumuzu nereden biliyordun ?''

''Sen bana evinin adresini verdiğinde ilk olarak oraya gittim. Eve girmeye çalışırken beni Dexter buldu.Sanırım beni hırsız falan zannetmişti.''

Dexter yere doğru bakarak bir yandan sırıtıp

'' Güzel bir hırsız ama...''

Jennifer bundan sonra konuşmasına sırıtarak devam etmeye başlamıştı.

'' İçeri girmeme Dexter yardım etti. Her gün yanıma uğrayıp yiyecek bir şeyler getirdi. Öyle hayatta kalabildim. Sonradan tekrar geri yetimhaneye dönerek seni kurtarmaya çalışacaktım. Ki geri döndüm de. Ama çok geç kalmıştım. Ormanın içinden ilerlerken bir jeep in geçtiğini gördüm. İçerisinde ise sen vardın. Sonradan geri dönmeye karar verdim. Yani konuştuğumuza göre o jeep le gidebileceğin tek yer şu anda yerde beyni parçalanmış domuzun eviydi. Tahmin ettiğime göre yani. Ve doğru çıktı. Sana çok şey borçluyum Jas sen benim hayatımı kurtardın.''

''Artık ödeşmiş olduk Jennifer.Sende benim ve Demi'nin hayatını kurtardın. İkiniz birlikte.''

Tam bu sırada işaret parmağını kaldırarak

''Özlem giderdiyseniz artık buradan siktir olup gidebilir miyiz ?''

Aman tanrım. Hemen geriye doğru koşarak nazikçe Demi'yi kucağıma aldım.

Dexter'a doğru dönerek

''Buraya nasıl geldiniz ?''

''Arabamız var dostum, hadi çabuk.''

Bir yandan ormanın içinde hızlı adımlarla ilerliyor bir yandan da Dexter'ın nasıl bir arabası olur diye düşünüyordum. İçimdeki meraka yenik düşerek Dexter'a

''Dostum bir şeyi çok merak ediyorum. Sen arabayı nasıl buldun ? Baban sana izin vermiyor diye biliyordum ?''

''Araba babamın değil zaten çaldım.''

Bir yandan hızlı adımlarla ilerlerken başını hafifçe geriye doğru döndürerek

''Ayrıca sana anlatamadığım daha bir çok şey var dostum. Hepsini konuşacağız.''