Ne kadar oldu ?
Umutlarımın son perdesi kapanalı ..
Sahi ne kadar ?
Ne zaman vazgeçtin?
Oysaki
Bu beden seni benimsemişken.
Doğruyu söyle bana !
Çok mu kaptırdım beni ,
Gölgendeki olmayan sana ..
Gözüm değil
Lakin
Kalbim görmüştü seni ..
Ne hakkın vardı ,
Feryâd-ı Maşuk etmeye ?
Şimdi ben hâl-i siyâh
Ruhuma cemre diye konmuşken ,
Ne hakkın vardı
Beni ebedi kışa sarıp
Aşk-ı Virane okyanusuna atmaya ?
Zübde-i Alem de bir sen mi vardın ?
Fenafillah a koşturup ,
Abdal eyleyen beni ..
...
Ben Allah dedim.
Sustum ..
O çıkmaz sokakta ,
Umuttan kapılarım oldu ..
Ne zaman sen gelirsin bilmem ama ,
Ben şarap içip Sarhoş oldum bu yolda..
Umutlarım da ,
Sevdam da ,
Ömrüm de ,
Emanetleri kaybolmayan
Allah a emanet
Azizim ...
Sevmek dua köprüsünden geçer ,
Sabırdan içer ,
Umut''tan harita yapıp ,
Sonunda ,
Allah a varır..
Dipnot: Yazarım ben lakin kalbin yoksa okuma . Akıl hissetmez yazdıklarımı .
Sevgiler..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Turkuaz Sevdanın Umudu
PoetryYazar der ki ; "Kalbin dili susunca , kalem konuşsun.." Hayır.. Hayır.. Kağıdın intiharı olur bu .. Kalem içini döker de kağıda , Kağıt dökemez azizim .. Kağıt kimsesizdir .. Benim hikayem kağıdın kendisi.. Kurtuluşunun yanlızca ölüm olduğu . Ama de...
