TATTOO

19th Tattoo

Yuya’s POV

Natapos kong sagutan tong examination sheets. Tumungin ako sa relo ko 5:12 palang. Mendyo nanghihina na talaga ko pero thanks God, hindi nya hinayaang masayang yung pagrereview ko kahapon. Palagay ko papasa ko sa lahat ng exams ko.  … di parin natayo yung mga classmates ko… tumayo na ko at pinasa sa proctor yung papel ko.

Paglabas ko nakatayo parin sya, si Xenon ko, sa may pinto tulad kanina nung hinatid nya ko.

“Tapos na ko. Sorry kung naghintay ka ah”

Sinabi ko na kasi sa kanyang sa lobby nalang sya maghintay para naman makaupo sya pero ayaw nya talaga. … Yan tuloy, higit isang oras syang nakatayo sa labas ng room namin.

“Wala nga yun sakin eh. Ikaw? Kamusta exam?”

Naglakad na kami pababa ng building para makauwi na rin…

“Di ako gaanong nahirapang magsagot. Siguro dahil narin ilang araw ko ng pinag-aaralan yon. Hehe”

“Ikaw talaga. Nakanjgiti ka pa dyan, eh ang init init mo parin. Tara na sa bahay nyo”

Nakarating kami sa parking lot. Wala na rin yung kotse nya na ginamit nya kanina papunta dito. Pinakuha na daw nya kay Manong Erwin ata yun? Basta yung guard nila. Sya narin yung nagdrive ng kotse ko pauwi.

Dumiretso na ko sa kwarto ko. Bagsak na bagsak na katawan ko. I need to have a lot of rest. Siguro na-over fatigue na rin ako sa kakaaral kaya ako nagkasakit.

“Tita?”

Nakaupo sa gilid nung kama ko. Si Mom naman, kinukuha sa wardrobe yung pampalit ko dito sa suot kong uniform.

“Yes, Hija?”

“Pwede pong makishare ako sa inyo sa pag-aalaga kay Yuya?”

Napatitig talaga ko sa kanya non dahil sa sinabi nya at … napangiti… sincere na sincere kasi yung itsura nya. … tiningnan ko si Mom. Napangiti din sya. …

“Sure Hija. Dito mo gustong matulog?”

“Opo sana”

“Ok. Alagaan mong mabuti ang Hallelujah natin ah. I’ll send your Dad an e-mail para ipagpaalam ka”

Tuwing dito matutulog si Xenon. Nagse-send kami ng mail sa Dad nya sa Singapore para naman aware sya at malaman namin kung ok lang ba. Syempre, lalaki pa rin ako at minsan natutulog ang anak nya katabi ko. Mabuti nalang din at hindi nagagalit si Uncle samin. Malaki ang tiwala nya sakin, sa pamilya ko, higit sa lahat, sa anak nya…

“Thank you po. You’re the best Tita ever! ^u^”

“Ikaw naman, binola mo pa ko”

Bumangon ako sandali para magbanyo at magpalit ng damit na binigay ni Mom. Rinig ko parin yung usapan nila…

“Sa baba lang ako. I’ll cook porridge for Hallelujah. Xenon? May gusto kang kainin?”

“Pareho nalang po ng kay Yuya.”

“Sure ka?”

“Opo Tita. salamat”

“Ok. No problem”

At tulad nga ng sinabi nya kay Mom. Sya ang nag-alaga sakin. Sinubuan pa nya ko ng lugaw. Pinainom ng gamot. Nilagyan ng CoolFever sa noo. Ang cute, asikasong asikaso ko. Ahahaha. Ang saya palang magkasakit?

“Tulog ka na. You need to more rest”

Kanina, bagsak na talaga ko. pero simula nung alagaan nya ko parang nawawala na yung lagnat ko. Ibang klaseng medication talaga si Xenon Weird! The best!