Özel Numara

24 2 0
                                    

" Annee!! Ben geldiim. "

" Hoş geldin kızım. Hadi geç üstünü değiştir, ellerini yıka.Yemek hazır. "
Ayakkabılarımı çözerken "Tamam " diye kısa bir yanıt verdim.

Odama çıkan merdivenlere doğru giderken annemin ve ablamın yemek sofrasını hazırladığını , babamın ise büyük bir heyecanla maç izlediğini gördüm. Ne kadar heycanlı olmalı (!). Odama girer girmez hemen çantamı yatağa fırlattım. Ellerimide yıkadıktan sonra altıma siyah kot ve üstüne beyaz bi tişört, onun üstünede üşümemem için siyah sceket geçirdim. Evin içinde ' Neden kot giydi ve bu kadar hazırlandı ' diye soracak olursanız bunun nedeni yemekten sonra en yakın arkadaşım Aygünlere gidecek olmam. Bügün biraz kaçamak yapıcazda. Kaçamak dediğim bütün okulun dedikodusunu yapıp, sonrada özel numaradan bi kaç yakışıklı arıyacaz. Yakışıklı dediğim kişiler Efdal ve onun arkadaşları. Allahım harika bi gece olucak.

Bu düşüncelerden kurtularak komidinin üstünde ki telefonumu aldım ve annemlerin yanına indim. Fazlasıyla aç olduğum için ilk önce tabağımda ki o muhteşem manzaraya baktım. Daha sonra hiç vakit kaybetmeden yemeğe başladım. O kadar iştahlı yemiş olmalıyim ki bizimkilerin tuhaf bakışlarıyla karşılaştım. Kafamı yemekten kaldırdırarak;

" Ne var ? Okulda fazla bi şey yemedim "

Dedim kendimi savunarak. Ablam gülerek " Tamam canım bi şey demedik " dedi. Sadece gözlerimi devirdim

Ayakkabılarımı bağlarken anneme seslendim " Annee! Ben gidiyoruum " dedim. Annemde mutfaktan;

" Tamam Selin. Dikkatli git kızım ortalık çok kötü. " demişti. İçimden güldüm. Tam okul formamında bulunduğu içinde yarın ki derslere ait kitapların olduğu çantamı almış kapıdan çıkıyordum ki ablam sessizce yanıma geldi.

" Bana bak kız bugün seninkini mi arıyacaksınız? "

Amma meraklı buda benim olaylarıma. Hayır hata bende ben niye Efdalı buna söyledim ki.

" Of abla bi şeyide kurcalama ya sananee " diye bağrınarak çıktım. Arkamdan bi şeyler zıvalıyodu ama aldırış etmedim.

Hava yavaş yavaş kararıyodu hatta hava bildiğin kararmış akşam olmuştu. Sağ salim Aygünlere gitsem iyiydi. Yolda yürürken sürekli etrafıma bakınıp duruyodum. Duvarlarda sprey boyalarla yazılmış yazılar, yerlerde uçan bira şişeleri dikkatimi çekmişti. Mahelle zaten normal bi yer değildi. Duyduğuma göre okulun ilerisinde kuytu köşe bi yerde boks maçı yapılıyomuş. Bi kaç serseri eğleniyolar işte. Yine düşüncelere dalmış bi şekilde Aygünlerin evinin önüne geldim. Apartmanın kapısını yavaşça açtım ve içeri girdim. Aygünü ve ailesini çok seviyordum. Onlar resmen benim ikinci ailemdi. Lakin Aygünün annesi ve babası gayet ' sakin ' ve saygın kişiler oluyorda nasıl Aygün bu kadar deli dolu biri oluyor anlamış değilim. Bazen evlatlık olduğunu düşünmüyor değil.

Merdivenleri sessiz sessiz çıkarak kapılarının önüne geldim. Ve kapıyı çaldım. Bi kaç saniye sonra Aygünün annesi Selcan Teyze kapıyı açtı.

" Hoş geldin Selin kızım, geç hadi bizim deli kız seni bekliyor. " dedi tebessüm ederek. Bu kadını çok seviyordum. Çok sıcak biriydi. Gülürek içeri geçtim.

" Nasılsın Selcan Teyze? " dedim kibarlık olsun diye.

" İyiyim kızım iyiyim. Sen söyle bakalım açmısın? Yemek hazırlıyım mı? Bak aç olupta söylemiyorsan çok kızarım. " dedi sırtımı ovalayarak. İçtenlikle gülümsedim.

" Yok ben yedimde geldim siz zahmet etmeyin. "

" Doğuruyu söyle bak çok güzel börek yaptım " dedi. Ardından Aygün belirdi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 07, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

NefesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin