Brought Me Back Baby

Chapter 4- New life

CJ POV

Buo na decision ko, I'll quit. Ayoko ng maulit yong nangyare.
Hindi na kayang dalhin ng konsensya ko.

I called him, our boss.
"Hello, napatawag ka?"
"I quit"
Tumahimik ang kabilang linya.
Pagkatapos ng ilang minuto.
"Okay, I understand you"
"Thanks for everything "
"No, thank you for everything "
I smiled.
I ended the call. That's it. This is the start for new life.
Napabuntong-hininga siya.

"Malalim ata iniisip mo anak"
Si nanay Lita pala.
"Umalis na ko Nay sa agency"

Tinitigan niya muna ako bago nagsalita.
"Naiintindihan kita anak, panahon na rin para kalimutan mo na ang nakaraan. Hindi ka lubusang magiging masaya kung namumuhay ka pa rin sa nakaraan mo at hindi mo kasalanan ang nangyare"
Nginitian niya ako.
Swerte ako, kami at nakatagpo kami ng mga taong katulad ni nanay lita. Y

Sabado ngayon wala siyang pasok. Yong kapatid niya may project daw na gagawin sa bahay ng kaklase niya.

Nagtataka ba kayo kung ano ang nangyare at umalis ako sa dati kong trabaho.
To make the long story short.
Nagkaroon ako ng mission last week.At the middle of my mission, may nangyare. Pinagsisisihan ko ang nangyare kahit sabihin man nila na hindi ko kasalanan yun. Pakiramdam ko kasalanan ko pa din, konsensya ko pa din yun.
Damn! may nadamay na civilian ang masaklap a 5-year old child. One of my target, took her as a hostage. I can't do anything. He shot her. In front of me.

Napapikit ako, naalala ko na naman.
"Im sorry" hoping na sana marinig niya wherever she is.

Napamulat siya ng tumunog ang cellphone niya.
Unknown caller.
Hindi niya ugaling sumagot ng wala sa phonebook niya. But something is forcing her to answer the call. So, she did.
Naunang magsalita ang sa kabilang linya.

"Hello, is this Charms Jade Garcia? "
"Yeah, speaking. Who is this? "
"Oh my God! Bea here!! "
"Bea who? "
"Your bestfriend in high school! Nakakatampo ka, kinalimutan mo na ako"
How can I forgot her, she's my bestfriend, one of my bestfriend rather. Hindi ko man nakikita, I can imagine her pouty face.
I smiled, I missed them a lot.
"Hindi kita makakalimutan. It's just madami lang Bea sa mundo, how are you?"

"How are you ka dyan! Ikaw na babaita ka! Wala ka man lang pasabi kung saang lupalop ka na ng mundo. I miss you so much panget".
"I miss you too, kayo namimiss ko na kayo. Saan mo nakuha ang number ko? "
"Well, I have my ways" Narinig niyang tumawa ito sa kabilang linya. "Anyways, I just want to invite you. Grand alumni ng school natin in high school. I am one of the member of the comittee. Be there, okay? Kung hindi magkakalimutan na talaga tayo, swear! "
She chuckled,"I'll be there, promise. Just send me where anf when"
Nag-usap pa sila ng ilang minuto bago inend yong call. Sa grand alumni na lang lulubusin niya ang pakikipag-chika sakin.

Tinitigan niya muna ang phone niya ng ilang minuto. She sighed.
"I guess this is it, face my past. Let's start here"

Tumayo na siya at tumulong sa kusina para magluto.

---------------
A/N
If meron mang bumabasa nito. And if nagustuhan mo or niyo(I hope so) please vote. Tenkyo^o^