Chapter 2: Loves♥

51 7 0
                                    

"Nakapag-ayos ka na ba ng gamit mo?

I hate his voice. It's so full of authority and it makes me feel like I'm just one of his employees and not his daughter. I hate everything about him.

"I already told you I'm not leaving. If you want to leave, then go.

"Kirsten. If I said WE it means the both of us.

So anong akala niya sa akin hindi nakapag aral ng english? Tss.

"Of course alam ko ibig sabihin non Mr. Gonzales. I'm not that stupid.

"Then why can't you understand that WE need to leave this fuckin' place!

What did he just say? I CAN'T UNDERSTAND? Hah! Siya ang hindi nakakaintindi. Hindi nya maintindihan na ayaw ko sakanya at kahit kailan ayokong sumama sakanya. Mas gugustuhin ko pang mag-isa. And what did he just call this house? Fuckin'? What the hell?! Itong bahay na ito ang naging witness na once in my life I had A one happy family. A perfect family to live in. Kaso nawala ang lahat ng iyon dahil sakanya! And this house is not fucking! He is.

That day nung tinalikuran niya kami, para saakin patay na siya. Nung namatay siya iniwan nya lahat ng responsibility kay mommy. Namatay si mommy dahil sakanya.

"I'm going to school. Malalate na ako.

"Wag mo kong tatalikuran Kirsten

Oh. Anong karapatan niyang sabihin ang salitang talikuran kung siya mismo ang unang gumawa nito sa amin. I hate him for ruining our family.

"Wag mo sa akin sabihin yan. Dapat sinabi mo yan sa sarili mo noon-------

*PAAAAAAAAAK*

Tss. Wala nga siyang kwenta. I once idolize this man but now I regret it.

"Oh Mr. Gonzales what a nice goodbye for your daughter. It makes me hate you even more.

Natigilan siya sa sinabi ko. Tss.

"Ma'am ready na po yung sasakyan.

"Coming!

Sagot ko naman sa driver ko.

"Bye Mr. Gonzales. I hope you'll have a nice day.

May sinabi pa siya pero tumakbo na ako papuntang sasakyan. Pag ka hawak ko sa pisngi ko may tubig. Tss. Akala ko immune na ako sa sakit. Hindi pa pala. Ansakit sakit pa din. It's been a year pero mas lalo lang sumasakit.

"Ma'am aalis na po ba tayo?

Ay. Nakasakay na pala ako sa kotse.

"Sige po.

ⓢⓒⓗⓞⓞⓛ ⓖⓐⓣⓔ

"Bestfriend!

Napangiti ako. Buti na lang talaga andiyan siya. Kahit papaano nagagawa ko pang ngumiti at tumawa.

"Nako. Umagang-umaga ang plastik mo na. Anong kailangan mo?

"Ay grabe siya. Nanglalambing lang ako eh.

"Mukha mo nanlalambing. May kailangan ka no? Ano yun? Sabihin mo na habang di pa ako gaano kabadtrip.

Napakamot naman siya sa may batok niya. Sabi na nga ba eh may kailangan to eh.

"Uhm.. ano kasi eh.....ganito kasi yun....yung sa....anoo-

"Ay oo grabe may naintindihan ako sa sinabi mo. Ano nga kasi yun?

"Uuhm. Ano wala kasi akong assignment sa physics eh.

"And?

"Alam mo na iyon.

'Til the right timeWhere stories live. Discover now