Son Şarap

2. BÖLÜM

Multimediada Feyza.

FEYZA'DAN

Duyduğum sesle arkama umursamazca döndüm. Arkamda baygınca bana bakan ve dudağının kenarı tebessümle yukarı kalkan çocuğu bir yerden çıkaracaktım.

" Neden öyle bakıyorsun ? "dedi o da sigarasını çıkartıp yakarken. Bir duman alıp yavaşça üfledi ve dumanı izledi.

" Seni bir yerden hatırlıyor gibiyim."dedim daha inceleyerek bakarken.

" Hmm"

" Sen " dedim gözlerimi kısarken. Bana ne oluyor gibi bakarken gözlerimi kocaman yaptım ama hemen eski tavrıma geri döndüm.

" Boşver " diyerek yoldan geçen taksiye doğru ilerlemeye başladım. Arabaya binerken sigarayı yere doğru attım. Attığım sigaraya bakıp yüzümü buruşturdum. Bu illeti hep acımı hafifletir diye düşünerek başlamıştım. Şimdi de vazgeçemez oldum.

Taksiciye hiç gitmek istemediğim evime doğru sürmesini söyledim.

YAZAR'DAN

Duyduğu sesle arkasına umursamazca döndü Feyza. Arkasında baygınca ona bakan ve dudağının kenarı tebessümle yukarı kalkan çocuğu bir yerden çıkaracağını geçirdi aklından.

" Neden öyle bakıyorsun ? "dedi Baran'da sigarasını çıkartıp yakarken. Bir duman alıp yavaşça üfledi sigarasından zevk alırcasına.

" Seni bir yerden hatırlıyor gibiyim."dedi Feyza daha inceleyerek bakarken.

" Hmm" dedi Baran içinden gülerek. Evet tanıyordu, kardeşimin yattığı rehabilitasyon merkezinde ablalık görevine sahip olan kız diye geçirdi aklından Baran.

" Sen " dedi gözlerini kısarken Feyza. Ona ne oluyor diye baktığını zannediyordu Feyza ama Baran beni tanıdımı diye inceleyerek bakıyordu.

" Boşver " diyerek yoldan geçen taksiye doğru ilerlemeye başladı kız. Baran'ın barın patronunun oğlu onun olmadığını zanneden Feyza'ya hafif bir şekilde güldü kendi kendine, sigarasını söndürüp içeriye girdi.

GAYE' DEN

" Nasıl sakin olayım Emre ! Feyza' ya ne oldu böyle ? Aklım almıyor, orada düşünür rahatlar kendine gelir diye yolladılar ! Hani, hani olum böyle mi düzelecekti ?"

" Kes sesini ! Kes !" diye soludu karşımda Emre gözleri kanlanmış bir biçimde.

Herkes şaşkındı bu çıkışından. Evet  Feyza'ya toz kondurmazdı asla bunun her zaman farkındaydık, fakat bu kadar bu kadar ciddi görmemiştik. O her zaman neşeli espirili biriydi.

" Bana benim haksız olduğumu mu söylüyeceksin yoksa ?" derken gözlerim dolmuştu.

" Evet aptal ! Haksızsın dibine kadar."

" Sen iyi misin ya !"  diye  çığırdım.

" Hangimiz o boktan yere girip aynı kalabilirdi ? Ben kalamazdım. Buraya gelmiş onun sözlerinden kırılıyorsun! O değil sen veya siz aklınızı kaçırmış olmalısınız. Babası tarafından yaşadıkları, o şerefsiz yüzünden yaşadıkları, düştüğü o yer siz normal gibi mi düşünüyorsunuz ? Hayır, hayır bu kadar aptal olmayın!" diye soluyup ceketini alarak kapıyı sertçe kapatıp gitti.

Olduğum yere çömelip bacaklarımı kendime çekerek Soner'e "Git buradan! Biraz düşüneceğim."diye fısıldadım. Gelip başıma bir öpücük kondurup evden çıktı Soner'de.