What is Love ?

Four

- Four -

" Buy me this , this , this , this and this ! " Pinagtuturo ko yung mga pagkain na so expensive yung price. Hahahaha xD Kala nya.

" Okay. Ako na lang maghihintay dito, umupo ka na dun. Just wait a minute saglit lang to. " Yun lang ? Di sya nagreklamo ? HOOOWAAW :3? Sinunod ko na sya umupo ako dun sa pinakamalayong table ng canteen. Wala lang pagtritripan ko lang sya:).

Halos ilang minuto rin akong naghantay bago ko syang nakitang papalapit sa direksyon ko. Napangiti ako ng malaki pero naisip ko kawawa sya kasi dalawang punong Tray ng pagkain ang hawak nya, mabuti na lang tinulungan sya ng ibang server sa cafeteria.

" Ang laki ng ngiti mo huh ? mukhang di ka na makapaghintay na malapang ito. Hahaha " sobrang lutong ng kanyang tawa na halos pumuno sa apat na sulok nitong cafeteria napatingin din saamin ang ilang mga studyante marahil narin sa gulat. Binakutan ko sya kaya nanahimik naman sya at nagpeace sign ɭang.

" Tsk. Pasaway ! " Ngumiti lang sya saakin ng napakalaki atsaka hinanda na ang aming pagkain.

" Kain na!! " pagkalapag nya ng tray ay agad akong kinuha ang fries at kinain yun ng sunod-sunod. I really love fries <3

" Oh ? Bat di ka kumain ? Kumain ka na ! " sabi ko sakanya. Umiling lang.

" Para sayo yan lahat " pagkasabi na pagkasabi nya yun ay nasamid ako sa iniinom kong float. Walangjo !

" Anung akala mo saakin baboy!! baka kahit baboy hindi ito maubos.. Wag mo kung pinagloloko ! Kumain ka ! " utos ko sakanya. Walangjo ! Gawin ba naman akong baboy -.-' Wengya !

" Busog pa-- Hmmkk! " Sinalpak ko sa bibig nya yung burger na pagkalaki-laki at apat na palapag pa ng buns -.-'

" Anung busog ? Walang busog-busog kumain ka kundi tatamaan ka saakin. Wengya ! " nakakastress kasama to huh !! Mukhang tatanda akong obese sayo ! Nasabi ko na lang sa utak ko.

Hindi na rin naman sya umangal at ngumiti na lang. Subukan nya lang talagang umangal masasapok ko talaga sya -.-'

Nagusap at nagkwentuhan lang kami ng ilang mga bagay-bagay habang kumakain. Di ko na napansin kung ilang oras kaming nagkwentuhan dahil nung napatingin ako sa labas ay madilim na.

" Madilim na pala napahaba yung kwentuhan natin. " sabi nya nung tumayo na kami at naglakad na palabas nitong Canteen.

" Mukhang uulan pa yata. " sabi ko. Kaya hinalungkat ko ang bag ko upang hanapin yung payong ko. Kung minamalas ka nga naman ngayon ko pa naiwan yung payong ko sa bahay. Napabuntong hininga na lang ako.

" Ihahatid na kita ? San ka ba nakatira ? " tanong nya.

" Ay! Wag na anu ka ba mukang uulan na ei. Mabuti na lang umuwi na tayo. " sabi ko sakanya habang kinakalkal pa rin yung bag ko umaasang nagtatago lang sa mga notebook ko yung pabebe kung payong. Pero wala talaga. Ngayon pang may sakit si Mang.Fabio at kung kailan ayaw kung magpasundo. Wengyang pagkakatao to oh.

" Kaya nga ei. Uulan na kaya ihahatid na kita may kotse naman ako ei. " pangungulit nya. Pero di ulit ako sumangayon kasi nga gabi na uulan pa baka hinahanap na sya ng parents nya. Ako kasi okay lang nasa states namin kasi sila puro maids lang kasama ko sa bahay. Paulit-ulit akong tumatanggi ganun din naman sya paulit-ulit akong kinukulit.

" Oo na sige na !! " sabi ko. Suko na ako sa kakulitan nitong tao na toh! Pero nagpapasalamat pa rin ako kasi hindi na ako mahahassle sa byahe.

Saktong pagkasakay namin nung kotse ay ang pagkabuhos ng malakas na ulan.

" Ang Ingay ! " napabuntong hininga na lang ako at pumikit ang lamig pa . Brrr.

" Huh ? " imik ni ulan habang nagdadrive napatingin naman ako sakanya.