Son metroya yetismek icin kostum.nefes nefese kalmistim ama kapilar kapanmadan atladim iceri.birkac kisi vardi onlarda uyuyordu.inecegim duraga geldik ve indim.metro hizlica arkamdan karanlik tunele dogru devam edip kayboldu.istasyonda kimse yoktu .yuruyen merdivenlerde calismiyor isiklar yanip sonuyordu.çıkıs yazilarini takip ettim ama çıkıs kapanmisti.demir parmakligi acmaya calistim bagirdim ama kimse yoktu.bir dk sonra tum isiklar söndü.zifiri karanlikta kalmistim.telefonum cekmiyordu.sarjim azdi.sabah ilk metroya kadar yapayalniz beklemek zorundaydım.cok üsüyordum.telefonumdaki fener uygulamasini açıp etrafa baktım.hizlica birinin gectigini gordum.seslendim ama cevap gelmedi.sarjim %5 kalmıstı.diz çokup demir parmakliklarin arkasinda beklemeye basladim.feneri kapadim sarjim bitmesin diye.o sirada biri beni ayaklarimdan tutup cekmeye basladi.bagirdim tutundum saga sola ama cok gucluydu.merdivenlerden asagi tunele dogru hizlica surukleniyordum..sonra kendimi raylarin ustunde buldum.bes alti kisi etrafimi sarmis bilmedigim bir dilde konusuyorlardi.tekrar bagirdim ve kafama kotu bir darbe aldim gozlerim karardi.
Sabah guvenlik sadece bir canta ve cep telefonu buldu.sahibini aradilar ama ne kameralarda ne de tunellerde herhangi bir iz yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAMP HİKAYELERİ
ParanormalKorku-komedi hikayeler. #korku 'da ilk 8'de,tüm okuyucularıma teşekkürler.
