KAMP HİKAYELERİ

CALL CENTER BÖLÜM 13

Damla anlatmaya başladı.
18.doğum günü partinde içkiyi biraz fazla kaçırmıştım.Mirco'yu elinden tutup senin yatak odana götürdüm.Ona deliler gibi aşık olduğumu itiraf ettim.Bir yandanda ellerimi vücudunda gezdiriyor gömleğinin düğmelerini açmaya çalışıyordum.Alkolün etkisiyle rahat davranıyordum.Senin olmak istiyorum şu an tam burda dedim.Ama Mirco ellerimi itti ve geriye çekildi.O kadar canım acımıştı ki anlatamam.Beni reddetmişti.Kendimi çok kötü hissettim.Sonra yatağa oturduk ve bana, sana olan duygularından bahsetti.Seni görür görmez aşık olduğunu ,karşıĺık göremediği için sana söylemediğini ama umutlu olduğunu anlattı.Zamanı gelince sana açılacaktı o yüzden de sana söylememem için yemin ettirdi.Bende söylemedim.Dedi.
Duyduklarıma inanamadım.
Mirco peşimdeki psikopat katil miydi?
Polise üvey abimi ihbar edemezdim.
O yüzden Venedikte onunla görüşüp konuşmaya karar verdim.
Internetten biletimizi aldık.
Babamı aramak için telefonu elime alďığımda birden telefon çaldı.
Korkudan zıpladım.
Arayan babamdı.
Sesi çok kötü geliyordu.Ağlamamak için zorlanıyordu.
Abin....,nasıl söylicem bilmiyorum.....,bu sabah odasında ölü bulundu.dedi.ve dayanamayıp ağlamaya başladı.başımız saolsun...polis cinayet olduğunu söyledi..araştırıyor...o şerefsizi bulunca onu kendi ellerimle öldürücem!!!!!.dedi.Acısı nefrete dönüşmüştü.Elimde telefon kalakaldım.Dilim tutulmuştu.Damla'nın tokadıyla kendime geldim.
Damlaya olanları anlattığımda ağlama krizi geçirdi.Birbirimize sarılıp saatlerce ağladık.