Ben en başta düşmeye başladım bu uçurumdan ve sen elini bile uzatmadın. Zaten tutamazdın artık ama keşke bir umut uzatsaydın elini o zaman önüme gelen dalları kırmak yerine tutunurdum onlara.
Ben sana her düşüyorum dediğimde sadece baktın görmedin ve sağır oldun çığlıklarıma. Ben ise bir insan böyle bırakılamaz diyip taş parçalarına tutundum,sen bakmaya devam ettin ve görmediğin her an kaydı ellerim o taş parçalarından. Uyuşmayı bekliyorum tüm bedenimle belkide en iyisi budur. Uyuşmak ya da kendini uyusturmak emin değilim çünkü etrafımdaki insanları düşünüyorum acaba üzülürlermi diye sonra bakıyorum ki hala düşüyorum bitmek bilmeyen bir uçurum bu ve etrafımdaki kimse el uzatmıyo neden üzülsünlerki diyorum ve haklıda çıkıyorum.
Ben onlara yanıyorum dedim içim yanıyor ruhum yanıyor dedim ve onlar alevi canlandırıp ısındılar.
Ben ölüyorum dedim sana ve sen beni kurtarmadın.
İçimdeki yangını söndüremediniz bu da sizin ayıbınız olsun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tamamı ile ACI.
SachbücherSadece içimden geçenleri bir yere yazmam gerektiğini düşündüm ve şuan buraya yazmaya başlicam hiç deneyimim yok gibi birşeyler söylemeyeceğim evet yok ama zaten bu bir hikaye değil.Bu bütünü ile Aşk,Çaresizlik, Izdırap.Acı.Özlem.
