ELMAS HIRSIZI (Hırsız Serisi-1)

BÖLÜM 2

BÖLÜMLER TANITIM AMAÇLIDIR. YAKINDA TAMAMINI DREAME ADLI UYGULAMADA YİNE ÜCRETSİZ OLARAK OKUYABİLECEKSİNİZ.

DESTEĞİNİZ İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER

Gözlerini açmadan alarmı susturduğunda yağmurun sesi nihayet kulaklarına dolmaya başlamıştı. Yağışlı bir Los Angeles sabahında uyanmak, kafa tırmalayıcı bir alarmın sesiyle uyanmaktan çok daha iyiydi.

Yatağından, kendini tonlarca kilo ağırlığında gibi hissedip kalkarak banyo aynasında kendine bakarken bugün günlerden ne olduğunu hatırladı. '14 Şubat Cumartesi'

"Günaydın doğum günü çocuğu!"

Buruk bir gülümsemeyle karışık kendine göz kırptı. Her zamankinin aksine kısa bir duşun ardından, hafif bir makyajdan sonra topuklu ayakkabılarına kombin, giydiği dar kot pantolonun üzerine beyaz bir tshirt ve siyah salaş bir ceketle tamamladı. Hafta sonu rahatlığı diye düşünüyordu. Saçlarını gelişi güzel bir topuzla topladıktan sonra salona geçti.

Kahvaltıda yediği karışık tahıllı gevreğine sütü ekledi ve elindeki kaseyle pencereye yaklaştı. Yangın merdivenine yakın bir yerde durdu. Lost Street bugün hafta sonu olduğu için hareketli olması gerekirken yağmur ve rüzgarın etkisiyle oldukça sakindi.

Aceleyle geçiştirdiği kahvaltısından sonra fazla oyalanmadan kol çantası, şemsiye ve resim klasörünü alarak hızla evden çıktı. Kapıyı kilitlerken karşı kapıdan gelen sesle bir anda irkildi.

"Ah! Jennifer günaydın tatlım ne ıslak bir sabah değil mi?"

Ah!

Bayan Silvia Heatman!

Tam zamanında. Yetmişli yaşların sonunda, oldukça kırlaşmış ve incelmiş saçlarını hala bigudiyle saran, üzerinden çıkartmadığı sabahlığıyla karşısında duran bu yaşlı kadın, ikinci hatta belkide üçüncü kocası öldüğünden beri hayatını kedilere adamış, hala bakımlı olmaya çalışan sinir bozucu kaçığın tekiydi. Ama zararsız sayılırdı. Ona kibarca gülümsedi.

"Günaydın Bayan Heatman! evet oldukça ıslak bir sabah ve ben işe geç kalıyorum."

Nazikçe, fazla uzatmazsanız sevinirim demek istemişti.

"Oh! elbette tatlım, ama bugün cumartesi. Yine de çalışıyor musun?"

Anahtarlarını çantaya koymayı başardıktan sonra iç çekerek,

"Evet. Ancak öğlene kadar bazı işlerim var. Bilirsiniz yetişmesi gereken şeyler."

Neden artık işkencesini kedilerine yapmak yerine insanlara yapmaya çalışıyordu ki bu kadın.

Ah zavallı kediler!

"Anlıyorum hayatım kolay gelsin, bende yeni öğrendiğim bir muffin tarifini denemiştim, tatmak istersin diye düşündüm?"

"Teşekkür Bayan Heatman! akşam döndüğümde muhakkak tadına bakacağım."

Uzattığı tabağı alıp, hızla kilitlemiş olduğu kapıyı tekrar açtı ve mutfak tezgahına bırakarak dışarı çıktı. Neyse ki, Bayan Silvia evine girerek bu sabahki sıkıcı eziyet turunu kısa kesmişti.

Merdivenlerden inerken bu kadar çabuk kurtulabildiğine seviniyordu. Topuklularla basamak inmek oldukça zor olsa da, hangi katta oturursa otursun asla o altmışlardan kalma asansörü kullanmamakta kararlıydı.

Dış kapıdan çıkarken çarptığı kişiyle elindeki klasörü yere düşürdü.

"Günaydın Bayan Page!"