Sıcak Çikolata (Demi Lovato/Hayran Kurgu)

4. Bölüm

Battaniyelerin altında rahat bir şekilde yatıyordum. Kullanmadığım yastıklardan birine sımsıkı sarılmıştım ve uzun zamandır sahip olmadığım bir huzuru hissediyordum.

Kapı çaldığında aceleyle saçımı ve biraz yatağı düzelttikten sonra ona girebileceğini söyledim.

“Hey iyi misin?” Onayladım ve o odaya girerken yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. “Güzel... Sana bir soru sorabilir miyim onu merak ediyordum.”

“Bu evde kalmama izin verdin sen, bana istediğin her şeyi sorabilirsin.”

Güldü ve yatağın köşesine oturdu. Ben de bacaklarımı bağdaş yapıp üstüme biraz yorgan çektim. Tekrar üşümek istemiyordum. 

“Nasıl sokaklara düştün? Ve ismini öğrenmem de iyi olur.” Güldüm ve ona bakarken elimi saçlarımın arasında gezdirdim.

“Teknik olarak Demetria ama herkes Demi der. Okulu bitirmiştim ve ailem bana kendi hayatımı kurmam gerektiğini söyleyip evden kovmuştu. Hiç iş tecrübem yoktu, param yoktu o yüzden kimse beni işe almadı. Evsizlerin kaldığı yere gitmek zorunda kaldım ama yaklaşık 2 ay önce orada bir olay oldu ve oraya bir daha gitmeme kararı aldım. Yani parklardaki banklarda uyumaya başladım. Hatta bundan dolayı birkaç kez tutuklandım. Ve işte şuan buradayım.”

Bir anda hızlı hızlı anlatmıştım ve tepkisini bekliyordum. Biraz düşündü ve konuşmaya başladı.

“Ne oldu da o sıcak binayı bırakıp parklarda yaşamaya başladın?”

“Nerdeyse tecavüz ediliyordum.” Bunu dediğimde gözleri büyüdü bense başıma önüme eğdim ve anlatırken oynadığım parmaklarıma bakmaya başladım “Evsizler yerinde kimse birbirini umursamaz  ve olayları oluruna bırakırlar bu nedenle ayrıldım ve geri dönmedim. Oraya geri dönmektense parklarda uyumak çok daha iyi.”

“B-b-ben..” Yüzüne baktım ve söyleyeceği şeyleri seçemediğini farkettim.

“Sorun yok.” Bana karşı çıkarcasına başını iki yana salladı.

“Tecavüze uğramada sorun yok diye birşey olamaz, sadece son anda kurtulsan bile. Bunları yaşadığına inanamıyorum..”

Buraya geldiğimden beri sanırım beşinci kez ona sanki komik bir şey söylemiş gibi bakıyordum.

“Gay misin?”

“Uhh.. hayır neden bunu sordun ki?”

“Gay olmayıp bu kadar nazik olan biri ile hiç tanışmamıştım o yüzden sadece kontrol ediyordum.”

"Sana gay olmadığımın garantisini verebilirim."

“Bilmek güzel... Şimdi bu sahte kız arkadaş konusuna gelelim... Nasıl olacak ve sen neden sevgilin varmış gibi davranmak istiyorsun?”

“Ailem her zaman benimle ilgilenir. 24 yaşında birinin sürekli aklında sadece iş olmasını istemiyorlar. Ben de onlara bir süredir biri ile görüştüğümü söylüyordum ki böyle biri yok. Sonra annem aradı ve Noel için onu aile evimize getirmemi istedi. Seni gördüm aklıma bu geldi. Birkaç gün seni izledim ve deli falan olmadığını anladıktan buna karar verdim.”

“İyi bir şey yaptın... Sabahları o sıcak çikolataları gerçekten heyecanla bekliyordum.”

“Rica ederim. Ama daha fazla konuşmamız lazım. Ailem bir yıldır beraber olduğumuzu düşünüyor yani öğrenmen gereken çok şey var. Ayrıca senin ne iş yaptığına dair birşey de bulmamız gerekiyor.”

“Bir model olabilir.” Gözlerinin içine baktım ve o gülerken gülümsedim “Yeterince zayıfım. Yani senin fotoğraf çekimlerinden birinde tanıştığımızı söyleyebiliriz.”

“Pekala... Bu iyi fikir.” O yataktan kalkarken tekrar güldüm.

“Bende bir sürü iyi fikir var. Ve konuşmamız gereken bir sürü şey de var.”

“Anlaştık. Ama şimdi güzel bir uykuya ihtiyacın var, bunları yarın konuşuruz.”

“İyi geceler.” Gülümseyerek odadan çıktı ve ben tekrar kendimi sıcak battaniyelerin altına bıraktım.