I am the Vampire's Knight

Chapter 9: Acceptance

Sabrina's Pov

Three days had passed...

I woke up

but not the same 'me' every morning.

Strange enough..

"Sab!" bulyaw ni Cindy sabay takbo naman sa school gate. "Huhuhuhuhu! I missed you so much!" as she hugged me even tighter.

"Can't....breathe..."

"Oh sorry! Hihihihi!" at kumalas na siya ng yakap sa akin, "Oy, mabuti na lang at nakapasok ka na, it's been..3 days? Balak ka namin bisitahin kaso, your mom told us na, ngayon ka na papasok." she said habang nag pout.

"Hwag na kayong mag - abala pa, okay na ako oh!" sabi ko.

"Sab." malungkot na tawag sa akin ni Hiro, "Sorry."

"Ano ka ba?" habang umakbay ako sa kanya, "Wala kang kasalanan, ako ang dapat sisihin. Katangahan kasi eh!" sabay kamot ng ulo.

"Sorry na din, kung hindi lang talaga ako nakikipag - sabat dun sa kumag na iyon, eh di sana..." he sadly sighed.

I smiled at him, "Ano ka ba? Okay lang kasi eh, nahimatay lang ako sa daan dahil sa sobrang fatigue eh, hindi naman ako namatay." pinilit ko lang iyun sabihin.

"Eh di sana ako ang nagdala sayo sa ospital." he said.

"Hiro, kalimutan na nga natin. Baka ma - overdoze ako sa kakaisip uli, sige ka baka mahimatay na naman ako." biro ko, " Tara na? Baka malate pa tayo eh."

Lunch Break

"Sab, saan ka pupunta?" tanong ni Cindy pagakalabas ng room namin. "Ayaw mo bang mag lunch?" alok.niya.

"Ah ano, busog pa ako. Marami kasing hinanda si okaasan kanina eh. Okay lang talaga, sige punta lang ako ng SSC room ha? Baka may trabaho pa akong hindi pa natapos." pagdadahilan ko.

She shrugged; "Oh well, sige kita na lang tayo mamaya." sabi niya at pumasok uli sa classroom.

Lumakad na ako papunta sa rooftop, alam kong nandoon uli siya.

Nang nakarating na ako sa tapat ng pintuan at pinihit ang door knob.

"Kanina ka pa?" tanong ko sa kanya.

Medyo maulap ngayong araw at ang hangin ay medyo malakas. 

The wind beeezed and blew his coat, while my skirt does also.

"Ano kailangan mo?" he asked without looking back. His eyes are still fixed to the neighborhood below.

"I just wanted to make things right." I said as I walked beside him.

"Go ahead." he said as he closed his eyes, "I'm listenning."

I first swallowed the lump in my throat before I spoke, "I'm beginning to change." I paused.

"Last 2 nights, I can't sleep. Can't feel hunger, but thirst. And I don't feel tired. My mom said; I'm.getting pale and cold. I just wanted to clear things, what is happening to me?" lumingon ako sa kanya, nakapikit pa rin ang mga mata niya.

"You are in a process of becoming one of us; Vampires." he spoke, "Probably, your body is still accepting Yui's blood in your system."

"You mean na, humahalo ang dugo mo sa dugo ko?" I asked.

"Yeah" dumilat na siya, "Kailangan naming i-clense ang 'venom' mula sa katawan mo sa paghalo ng dugo ng isang Pure."

"Pure?" tanong ko.

"Pure bloods, mga mahaharlikang bampira, under ng mga Black Blood."

"Aaah...Uhm..tungkol dun, ahm...di ko alam kung ano bang tamang sasabihin..." habang napakamot sa ulo. "I'm accepting my fate. Kung yun man ang ibig mong sabihin sa ospital."

He sighed, "Ba't pinapatagal mo pa?" inis niyang tanong.

"Sorry ha?! I wanted to think over about it. Bawal?" as I crossed my arms, "Atsaka, thank you for saving my life."

"Good thing you still remembered that I save your ass back there." he annoyedly said. "And also, hindi ka dapat sa akin nagpapasalamat."

"Eh sino po ba?"

"Kay Yui."bigla siyang nalungkot. "Kundi dahil sa dugo niya, magiging exile ka na."

Exile? "Yung mama sa gabing iyon?"

Tumango siya, "Heto." sabay hagis ng isang....

"Gatorade?" tanong ko sa boteng may mapulang liquid sa loob.

"Sira! Dugo iyan ng hayop, alam kong nagugutom ka. Kaya nga napansin ng mama mo ang pag - pale ng mukha mo dahil sa gutom." inis niyang sabi.

"D-dugo?" habang pinagmasdan ko ang boteng naglalaman ng dugo. Parang hinihigop ako, parang nauuhaw na gutom and craving for it, yung parang ganoon?

Lumunok muna ako at binuksan ang cap. Dahang - dahan kong inilapit ang bote sa bibig ko at tuloyan nang ininom ang laman.

Naubos ko na, kaso nagugutom pa ako, gutom na gutom and craving for more.

Lumapit si Axis sa akin at pinahiran ang labi ko na may dugo pang bakas,using his thumb. 

"Messy eater." he mumbled.

Pagkabawi niya ng kamay niya, nagulat na lang ako sa ginawa niya. 

Sinugatan niya ang hintuturo niya gamit ang pangil niya, tsaka inilapit sa aking labi.

Ang bango - bango ng dugo niya, parang nahihibang na ako sa kakapigil ng sarili ko.

I licked his wounded finger at saka ko na kinagat, he did not react nor showing he's in pain.

As I suck his blood, the more na inilapit niya ito sa akin.

I'm thirsty...very thirsty....

Stop!

Blood is driving me crazy and hungry...

Stop....

Then it hit me...

I'm a monster now...

Agad ko namang inilayo ang kamay niya, "Sorry, napasobrahan ko na ata." I said at pinahiran ko na ang labi ko. Tumungo ako, nahihiya ako sa ginawa ko...

"That's for accepting my deal and your fate." he said.

Agad akong tumingala sa kanya, "A-ano?"

"Ang pag - inom mo sa dugo ko ay may kapalit."

"P-pero, ikaw ang nagkusang ibigay ang dugo mo sa akin!"

"Oo, kaya nga nakikipag - deal ako sa'yo." he said habang napamulsa.

"Deal?"

Tumango siya, "Be my Knight, and I'll be your food source." he said.

"Nagbibiro ka ba?!" sira ata to, ako maging knight? Diba dapat, siya yun?!

"No, si Yui ang knight ko. Ang dugong nasa loob mo, siya ang may ari niyan. At dahil nawala na ang Knight ng Heir, at siya na lang ang huling nagtataglay ng dugong 'Lockheart' o pamilyang bampira na magsisilbing tagapagtanggol ng mga Heir ng Baltazar clan."

"Is it really necessary?" O.n?

"Yes. Pag - isipan mong mabuti. Siya nga pala, puntahan mo na lang ako sa mansion namin kung payag ka na." he said at umalis na.

Ako magiging knight niya?

(A/N) 

Lame ryt? okay lng..atleast nagbabasa kayo nito...salamat po! ;D