Chapter 17: The red shoes

406 4 0
                                        

Normal PoV

The street was enlightened with lamp posts throughout the night. A young woman, at the age of 24 was walking her way home. Her heels clacked the empty streets and the cold air breezed along.

Its been a day from her work as a saleslady, her salary does not increase this year again. "Haaaay.."

Di napansin ng dalaga na sirang - sira na ang heels niya kaya nabali ito, "Tsk, bwesit! Bakit ngayon ka lang nasira?" reklamo niya habang kinuha ang isa niyang sapatos, "Haaay, ito na talaga ang pinakaworst day ko. Tsk, wala pa naman akong sweldo para bumili uli. Tsk, bakit pa kasi sa divisoria pa ako bumibili." maktol niya habang nakapaa niyang dala-dala ang mga sapatos niya.

May napansin siyang mapula sa may basurahan..agad naman niyang nilapitan ang kumukuha ng atensyon niya.

"Ano to?" sabay kuha naman sa isang pulang pares na sapatos. "Mukhang mamahalin, bakit kaya iniwan lang ito dito? Sayang naman." she inspected the shoes for any signs of defection, ngunit parang bago ito at mamahalin nga ang mga ito, "Avegail" she murmurred the name written on the sole of the shoes.

"Hmmm di naman masama kung kunin kita..." at sinuot na niya ang sapatos, "Tutal, wala namang nagmamay-ari sayo." at tinapon na niya ang lumang sapatos niya at patuloy na naglakad.

&+&+&+&+&+&+&+&+&+&+&+&+

Sabrina's POV

"Haaaaaaaay!" sabay stretch ko, "Malapit na ring matapos!" konti na lang at matatapos ko na ang reports ng gastos ng SSC. Weew, mahirap talaga maging presidente ng school...kaderder!! :P

Type ako ng type sa computer dito sa SSC office, sumasakit na ang batok ko sa kakaface to face sa computer, napagod na rin ang mga fingers ko sa kakatype dito, ang mga paa ko namamaga na sa sakit, at angpuwet kong sumasakit ata sa matagalang pagupo rito.

It's almost 6 pm na :'( mama!!

Aha! Dali - dali akong tumayo dahil naisip ako!

Inalis ko muna ang nakatambak na folders sa table ko at inilagay ito sa upuan. Umupo ako sa table at nag-indian seat paharap sa computer, total...malaki naman ang table eh xD tinanggal ko ang sapatos kong luma na...rubber ka lang pero..bakit ganoon? Nasira pa rin?

Anyway, since grade six pa tong sapatos na ito eh. Naaaaks! Nagtitipid! hehehehe...di kami mayaman eh xD

Nagpatuloy na ako sa ginagawa ko habang nagsoundtrip! xD \m/

"Baby you you..lalalala..you you...lalalalala..." habang feel na feel ko pa ang kanta ni Hyolin na O.M.G \m/

Parang may papalapit sa akin? Di ko pa naman masilayan ang pinto dahil nakatalikod lang ako, tapos...di ko pa sinara ng maayos ang door..para you know...kapag may something na creepy, labas agad.

Sabi ni Axis, sa mga ganito na pangyayari ay dapat manatiling kalma, para hindi mapadali ang pagatake ng kung 'ano' man ang meron, pangalawa, hwag magpahalata na alam mo na andyan 'siya', pangatlo, dahan dahan dapat sa pag kuha ng dagger na nasa bulsa ko lang...

Feel na feel ko nang lumalapit ang 'ano' sa kinaroroonan ko. Stay calm Sab....weeeew!

Sumasabay pa ako s beat ng music upang hindi mahalata...

OmG....

Dahan - dahan kong kinuha ang dagger...sabay roon ang malapit na presensya......

*Sssshhzzzinggg*

"Woah!" \(O.O)/ habang nakataas ang mga kamay niya.

"Ay sorry...akala ko kung sino." inalis ko na ang patalim na katapat lang sa leeg niya at tinanggal ko na ang earphones, "Ba't andito ka?"

I am the Vampire's KnightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon