İnsan bazı zamanlarda gitmeyi düşünür. Ama nedenini bilemez. Bazı zamanlarda kurduğu hayaller bazı zamanlarda yaşadığı duygular bu duruma belki de örnek olabilir. Kimse bilemez kişinin neden gitme istediğini. Kendinden bile kaçarcasına gider kişi elbette ama sadece bedeni yanında olur. Ya hayalleri ya düşünceleri ya aşkını da götürebilir mi yanında. Bence hayır. Sadece kendisinden kaçarcasına gider insan. Hayalleri yaşadığı şehirde kalır düşünceleri ve aşkı ile birlikte. Sevdaya yenildiği zaman dünyası başına yıkılır ya insanın bu yüzden kaçmayı düşünür. Ya sevdaya karşı galip gelmiş olsa. O zamanda gitmeyi düşünür mü? Rüzgarın fırtınanın karşısında yıkılmayan insan bir çift göz karşısında yıkılır ve işte o zaman kaçmayı düşünür. Artık zor gelir orada yaşamak. Her şey üzerine gelir durduk yere. Düşüncelerinin içinde boğulur. Nefessiz kalır. Bu yüzden bazı zamanlar vardır insanı ölüm bile yıkamaz ama bir çift göz sol yanından öyle bir mahveder ki darmadağın olur insan. İşte bazı zamanlar insan bu yüzden yalnızlığa tutkulu olur..
