Yıllar geçti üzerinden belki de,
Unuttuğum, hatırlayamadığım duygularım ile
Seni özlemiştim belkide,
Çok sular akmıştı,
Çok vakit geçmişti,
Çok zaman sensiz gitmişti.
Aklım, yeniden darma dağın olmuştu.
Sanırım vuslat zamanı yakınlaşmıştı.
Ya da bir son kapıya gelmişti.
Etrafta, küçük bir melodinin yankısı vardı.
Gözler bomboş idi,
Yaşayan bir ölü gibi,
Süzmeye çalışıyordu etrafı.
Yine elde edemediği mutluluğu arıyordu.
Artık emindi.
Sonun, amansız bir şekilde geldiğinden.
Çok istediğim aşkı,
Çok özlediğim aşkı,
Hasret kokulu yüreğimi,
Artık çok yormuştum.
Artık vazgeçmiştim.
Artık bekleyemeyecektim.
Biliyordum,
Artık hiç gelemeyeceğini.
Hasret kokan yüreğimin hep ağladığını,
O'nu görmeyince sızladığını,
O'nu görmeyince kanadığını,
Bildiği zaman yaşadığı gelgitleri
Beynimi dağlıyordu.
Dolu yanım taşıyordu,
Diğer yanım ise sızlıyordu...
Beklerken bir bütün olmayı,
Her şey yine yarım kalmıştı.
Gözlerim kapanıyordu.
Nihayet gelip çatmıştı son.
Teninin sıcaklığını,
Teninin kokusunu,
Gözlerindeki sevgiyi,
Hiç benim olmayan aşkını,
Tadamadan, doyamadan gelmişti yine son.
Gözlerim kapanırken
Sadece şunlar yanımda ve hasretimde olacaktı;
Özlemim olan bir tek sen
Ve yaklaşamadığım büyük aşkın olacaktı.
Son beni bekliyordu.
Sana elveda derken...