Tam umudu kesmiştim aşkta
Tam alışmıştım yalnızlığa
Bilemedem ne büyük laf ettim
Farkına bile varamamıştım
Vurdu kalbime tokadını yaradanım
Karşında ruh ikizin,
Uzaklara ne diye bakıyorsun
Tut yüreğini diye
Ama
Geç kalmıştım yine
Enkaz altında kalan yüreğim
Fazlasını kaldıramazdım
Yoktu gücüm
Yeni bir yıkıma dayanamazdım
Belki de korkuyordu yüreğim
Ya da yine kaybetmekten
Hep olmadığı şeylerden
Korkuyordu yüreğim yine
Bu şekilde düşünmeye alışmıştı
Ve yine umudu kesmiştim aşktan
Artık yalnız birisiydim
Ve yalnızlığa alışmaya çalışıyordum
Yüreğimdeki heyecanı,
Kalbimdeki deli kıpırtıyı,
Gözlerimdeki sensizliği
Yeniden bulmak zor idi
Ki o gece sana aşık olmuştum
Rüyamda seni görmüştüm
O masum gözlerinde
Belki de ben yoktum
Sensiz yüreğimde gizli bir
Aşk tohumu ekilmişti.
Görmeden, sesini duymadan
Varlığını hissetmeden yapamıyordum.
Enkaz yığınından,
Bir umut can buluyordu.
Yeniden bir hikaye yazılacaktı
Aşk dolu,
Sevda dolu,
Sevgi ile bütün
Yeni bir umut doğuyordu
Sevdam,
Yarınım,
Seninle bir ömür geçirmeyi
Ne kadar da çok istiyordum
Toprağın yağmuru beklediği
Büyük bir aşkla
Bende seni bekliyordum
Mahsun bakışlım
Ceylan gözlüm
Yanıyordum seni beklerken
Bunu sen göremiyordun
Gel kalbimin sultanı
Gel ömrümün hikayesi
Gel canım içi
Seninle beraber yaşlanalım
Buna bir adım atalım
Sevdam
Can tanem
Senin için kendimden vazgeçtim...
