Uyandım yeni bir gün gibi bu sabahta
Halbuki ben takılı kalmıştım sende
Bir umut her sabah çiçek açıyordu
Aklımda kalan hayalin gözlerimde tekrar doğuyordu
Sonbaharda dökülen yapraklar gibi geçiyordu zaman
Sessiz ve bir umutla beklenen bahara doğru
Acımasızca ilerliyordu zaman
Kalbim biraz daha fazla atıyordu
Ah o gözlerin de olmasa
Kör kuyularda kara zindanlarda
Çekilebilir miydi mahpusluk acaba
Belki de beceremedik biz direnmeyi aşka
Bir çift ahu karşısında
Sonu yoktu bu yalnızlığın belki de
Ama aşktan gam çekmemek olur mu
