Insan bazen yazma ihtiyacı duyar. Nedeni bellidir az veya çok. Aşkını anlatmak ister, hüznünü sevincini her şeyini yazmak ister. Kimsesi olmayınca anlatacak yazılara dökülür sıtmalı cümleler, yorgun düşünceler. Seni de anlatmak isterdim sana güzel gözlerinden yayılan gülümsemenin ışığında. Bilmiyorum ama aklıma geldikçe yüreğim kelebek misali yerinde duramıyor. Elim ayağım aklım yerinden gidiyor. Bir müzikte bir melodide bir ahenk arar insan bu ahengi de bulamaz hemen. Sevmek mi dersin bunun adına yoksa karşındaki kişi de kendini görmek istemek mi bilemezsin. Sevinçlerimi görüyorum şimdi sende, hasretimin yüklü olduğu denizlerde. Gözlerimde hayalin, yanımda sesin ile birlikte uzaklara dalmış gözlerinin içine bakarak orada ben seni anlatmak isterim sana..
