Multimedya =Joon
Şu an kazısalarda yatağımdan çıkmak istemiyorum dün akşamdan sonra Joon'un yüzüne nasıl bakacaksam artık... Yani başımda bir bu eksikti...Malesef dirensemde odamdan çıktım neyse ki, kahvaltı yapmadan direk şirkete gittik, amcamın bize anlatacakları varmış anlatacaklarını dinlemek için otururken Joon'un bana ve zavanlı Jae sun'a attığı ölümcül bakışları es geçip amcama odaklandım....
Bay Lee = Evet sıkı durun mükemmel bir haberim var..........
= Niye sustun bizi çatlatmaya kararlısın sanırım...
Bay Lee = Tamam tamam artıkk grubun bir blog sayfası var yani grubun artık kendine ait resmi bir sayfası var...
Yong Jae= Ciddi olamazsınız, süper bir haber, bu artık resmi olarak vazır demek...
Çocuklar resmen çıldırmış gibi mutluluktan ne yaptıklarını bilmiyorlardı onların bu halini görünce kareografileri kayda almak için aldığım kamerayı alıp an be an görüntüledim amcamı havaya fırlattıklarında ödüm kopsada böyle güzel şeylere tanık olmak paha biçilemezdi ...
= bu gün bloğa koyacağınız ilk kelimelerinizi, ilk fotograflarınızı kararlaştıralım mı ? ...
Joon = biz tabikide onu kararlaştıracagız,bence burada seni ilgilendiren pekte birşey yok yanlış mıyım?
=Yanlış mı hemde baştan aşağı bende nezaketen söyledim her halde...
Joon= İyiya bende onu diyorum sana ihtiyaç yok...
Jae sun= Niye ya ben fotograf konusunda onun fikrini alacaktım...
Joon=Biz varız Jae sun...
Yani gerçekten yoruldum bu kadarıda fazla ama daha fazla buna maruz kalamayacağım eve gitsem daha iyi...
Tam çıkıyordumki In ho durdurdu beni, bu gün onun yerine akşam yemegini benim yapıp yapamayacağımı sordu bende yaparım dedim, burada kalmak istiyormuş ,Joon'un o zevk alan suratını görmemek için arkama bile bakmadan çıkıp eve geldim henüz varmıştım,Joon aradı akşama kalabalık olacaklarını ona göre yemek yapmamı söyledi neyim ben yemek şirketi falan mı? diğecektim ama telefonu yüzüme kapattı kalas işte...Sanırım misafirler ben gittikten sonra kararlaştırılmıştı hemen işe koyuldum zaten yorulmuştum birde işler bitmek bilmedi kalabalık sayısı dahi belli olmayan insanlara yemek yapmak şu an ölüyorum sonuçta ben hep iki kişilik yemek hazırladım altı kişilik bile yeterince zorken şimdi daha kalabalık olacaktık yemekler bittiginde bende bitmiştim ellerim resmen birşeyler doğramaktan kalıp tutmuştu...
Birden bire kapı büyük bir gürültüyle açıldı içerisi bir anda hiç tanımadığım insanlarla doldu ellerindeki pozşetlerde soju (koreye ait bir içki ) vardı yemekler yenip sohbetler edilip insanlar çatlayana kadar güldükten sonra serhoş insanlar meydana çıkmaya başladı ve ben o kadar yorgunumki kafayı yemek üzereydim...
Yong Jae= iyimisin Mina..😓
=Ben iyiyimde sen serhoşsun yong Jae...
Ayakta dahi durmakta zorluk çeken yong Jae ,Jae sun ve In ho'yu zorlada olsa odalarına götürmeyi başardım ama bay sinirli ortalıklarda yoktu içerde kutlama varken onu hiç görmedim kaldı ki amcam serhoş olduklarınıda eve bu kadar insanı topladıklarınıda bilse oratalığı bir birine katardı bu yüzden o gelmeden toplamalı ve Joon' u bulmalıyım hoş kesin amcam da kendine kalacak başka bir yer ayarlamış şu an da oradadır nasıl olsa beni yanlız bırakmaya alıştı , neyse etrafı zorda olsa topladım bütün bunlar niyeydi hâlâ kafam basmıyordu üstelik odaların hiç birinde banyoda dahil Joon yoktu bir süre bekledim baktım olmuyor pencereden bakınca karşı kaldırımda oturduğunu gördüm Allah aşkına bu soğukta delirdimi bu kim bilir kaç saattir orada bir şal alıp yanına gittim bende oturdum...
Joon= Niye böylesin ?
= Nasılım?😔
Joon= Bu gün herkez yemeklerine ve sana bayıldı ne var sende anlamıyorum insanlar seni neden bu kadar seviyorlar geldiğin günden beri çocuklar seni dillerinden eksik etmeyip herşeyde sana danışır oldular niye?😳
= Bilmem kasten bir şey yapmıyorum hem boş ver sen bunları burası çok soğuk hadi içeri girelim...
Joon= otur!!!Aslında bütün bunları kasten yaptım o insanları ben çağırdım sen yorul diye...
=Nasıl anlamadım iyide niye? ...Dün akşam yüzündenmi ?
Joon= benim ailemde bende kimseyi ilgilendirmeyiz tamammı...😡
Joon iki eliyle bileklerimi kavramış beni sarsıyordu...
= Joon sarhoşsun üstelik canımı acıtıyorsun...😵
Joon= O çok merak ettigin ailem varya senin kadar bile meraklanmıyorlar benim için buraya geldim geleli tek sefer dahi aramadılar beni,bu yüzden benimde senden bir farkım yok ne annem nede babam yok yeterli oldu mu merakın geçtimi...😣
= özür dilerim bu kadar incinecegin aklıma gelmedi...😥
Joon= sorunda bu ya Mina beni dü şün me ...😡
Son sözünden sonra yanımdan hışımla kalkıp içeri girdi bense olduğum yere çivilenmiştim şok oldum bir aile nasıl bu kadar vurdum duymaz olabilir Joon'un acı çeken kalbini hissede biliyorum bu çok zor onlar varken yok demek sevinçleri hep buruk ,sanırım öfkeside gözlerindeki sisin sebebide bu, peki neden böyle hissediyorum sanki kalbim parçalanıyor gibi ona acıyormuyum acınacak kişi benken pes etmiş olmasından nefret ettim ne olursa olsun sonuna kadar direnmeli ve ailesine başardığını ıspatlamalı belki o zaman yeniden bir aile olabilirler sanırım şu anda kendimi kandırıyorum sonuçta acı ve zor günümde yanımda olmuyorlarsa iyi günümde de olmasınlar diye düşünürdüm her halde ahhh bilmiyorum kafam çok karıştı .Yerimden kalkıp odama gittim yataga girmiştim ama o boş sokakta Joon' un yankılanan sesi hâlâ kulaklarımı tırmalamaya devam ediyordu gerçekten artık uyumak istiyorum ...
Bakalım neler olacak begendiginizi umut ediyorum ... 😃😄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hikâyem!
FanfictionMerak ,heyecan, açığa çıkan sırlar, geçmiş ve beraberinde getirdikleri... İliklerine kadar korkmak, vazgeçememek.. Hayatta en az bir kere kullandığınız bu kelimelerin hikayeleşmiş hali okurken zevk almanız dileğiyle... İyi eğlenceler..
