Benim Hikâyem!

24. Bölüm

Multimedya=Mina & Joon...

Kızların yanından ayrılıpta eve geldiğimde kapıyı Joon açtı açar açmazda basdı fırçayı...

=Mina sen neredesin sabah sabah..

=Kızlarla konuşmam gereken bir şey vardı..

=Bu saatte telefonunu evde bırakıp gidecek kadar önemli ne vardı acaba merak ettim...

=Bu ne böyle ya sabah sabah beni sorguyamı çekiyorsun?..

=Hayır bir sürü şey var ve sen yoksun..

=Ne var?

=Sen kız olduğuna emin misin hayır çok kabasında...

=Joon!!!!

=Tamam tamam odana git amcan seni bekliyor o anlatır...

Zaten kızların söylediklerinden sonra iyice utanmaya başladım bide beni kapıda tutuyorya..
Joon'a karşı adını koyamadıgım duygularım var ve o bunu anlamasın diye yersiz öfkelerim...

Odama geçtiğimde önünde bir valiz amcam beni bekliyordu bir anda tuhaf bir panik sardı her bir yanımı nedense gidiyoruz bitti sandım, birden bire ama sağolsun amcam anında kireç gibi olan yüzümü kendine getirdi..

=Kamp için hazır mısın Mina?.

=Haaa.bu valiz onun için?

=Niye ki sen ne sandın?.

=Hiç, hiç bir şey, evet hazırız...

=Hazırız derken...

=Hani senden kızlar içinde izin istemiştim sende vermiştin ya..

=Minaaa!

=Amca lütfen kızlarda gelsinler onlarada bir değişiklik olur hem hepiniz erkeksiniz ben sıkılırım orada...

=Tamam tamam madem onlarda hazır pekala...

Amcam söylemese tamamen unutmuştum doğruya biz çok yorulduk ve yoğun tempodan sıkıldık diye amcam eğlenmemiz için kamp yeri ayarlamıştı 3 günlüğüne doğayla baş başa olacaktık kızlar bir an evvel burada olmalılar çünkü bir saate çıkmış oluruz...

Daha ben düşüncemi tamamlamamıştım kapı çaldı gelenler dogru tahmin kızlardı herşey bir anda hazır olmuş dışarıda arabaya biniyorduk gidecegimiz yer bir günlük mesafedeydi, ilk günden bu yana bana ait olan koltukta Joon ile yan yana oturuyorduk ve yolculuk başlamıştı, yol boyunca espiriler, şarkılar sevgililerin vıcık vıcık samimiyeti her telden nameler vardı 5 saatlik bir yolculuktan sonra uyuduğum için kaskatı kesilen bedenimle zar zor açtığım ve gözlerime  inanamadım araba durmuş, sadece ben ve Joon ne ara olduğunu bile anlamadığım bir şekilde sarılmış uyuyorduk ayrılmak için hareket ettikce Joon daha çok sarılıyordu o beni kendine çektikçe kalp atışlarını daha çok hissediyordum eş zamanlı parçalanacak gibi atan kalbimi sakinleşdirmeye çalışırken tabi,, bu esnada Joon uyandı hemen kendimi geri çektim suratıma aval aval bakıp...

=Ne oldu sormaya korkuyorum Mina...

=Bencede korkmalısın sanırım uykumuzda birbirimize sarılmışız...

=Ne bu bu bu...

=Yaaa bu, sende benimle aynı şeyi düşünüyorsun "acaba bizi bu şekilde gördülermi?"

=Gördülermi peki?..

=Bilmiyorum off çok utanıyorum ama...

=Sen niye utanıyorsunki benim gibi kızların hasta olduğu birine sarılıp uyuma şerefine ulaşmışsın daha ne istiyorsun...