Benim Hikâyem!

15.Bölüm

O sinir bozucu olayın üstünden çokta bir zaman geçmesede tekrardan koca bir keşmekeşe doğru gidiyorduk ...  
Grubun daha fazla tanınması için yapılan Tv show'ları konuk olunan programlarla o kadar meşğuldukki sanırım bu sebepten olsa gerek dertlerimizde, sorunlarımızda kısa bir süreliginede olsa rafa kalkmıştı ....

Grubun dinlenmeye ve rahatlamaya fazlasıyla ihtiyacı vardı. Bu yüzden amcama gittim. Bir günlügüne de olsa ufak bir kaçamak olsun hem grup, hem kendisi ,hem de ben dinlene bileyim istiyordum ,sağolsun amcam da kırmadı beni ve bir günlügüne tatil ilan etti açıkcası istegim şey tüm gün uyumakta olsa diğerleri ailelerini ziyarete gidince bende gitmeye karar verdim her ne kadar benimkiler benimle sohbet edemeyecek olsalarda onları ziyaret etmek istiyorum ama bir yanımda evde kalmak ve Joon'u yanlız hissettirmemek istiyordu bana karşı kaba da olsa bu konuda çaresiz olması fena halde canımı sıkıyor ,onunda ailesiyle diğerleri gibi olmasını çok istiyordum , aile herşey, doğrusu annem ve babam yaşasalardı hayallerimden vazgeçmeyi tercih ederdim çünkü onları çok özlüyorum bu yüzden harekete geçmeye karar verdim ne olursa olsun Joon'u ailesi ile barıştıracaktım ...Ama öncesinde kendi ailemle ilgilenmeliydim ...

Erkenden mezarlıktaydım uzun bir aradan sonra anneme içimi döktüm bu yüzden gözlerim kan çanağına döndü ama tuhaf bir şekilde rahatlamış hissediyordum yaşamasada cevap veremesede bir kızın annesiyle paylaşdıkları özeldir babasıyla da yaşadıkları , bu sebepden öldükleri ilk beş yıl mezarlıga hiç gidemedim kabüllenmek istemiyordum vazgeçmek ölmüş olduklarını bilmek canımı yakıyor du ama hayat devam edince ister istemez kendi başının çaresine bakıp yaralarınıda sarıyorsun .. Mezarlıktan ayrıldıgımda neredeyse öğlendi ve ben programımı çoktan yapmıştım benim gibi bir başına kalmasını istemediğim Joon için harekete geçmeliydim haliyle hemen işe koyuldum telefonu elime alıp bir iki tanıdığımı aradım aileye nasıl ulaşacagımı sordum ama aldığım cevap çok can sıkıcıydı çünkü Joon'un ailesi tekrardan Kore'ye dönmüşlerdi sorun dönmüş olmaları değildi sorun bundan Joon dahil kimsenin haberinin olmayışıydı ,bu insanlara anlam veremiyorum çocuklarının onlar için hiç bir önemi yokmu yani bu mudur... Sinirlerimi kontrol altına alıp aldım ev adresine doğru yürürümeye başladım bir süre sonra sonunda kapının önündeydim içim hesap sormak istesede sakin olmalı ve doğru hareket etmeliydim, aslında burada dikilsemde hâlen ne diyeceğim konusunda hiç bir fikrim yok zaten ben cesaretimi toplayıp çalana kadar kapı kendiliğinden açılmıştı bile...

Açan kişi orta yaşlarda karizmatik ama bir o kadar da sert görünümlü biriydi tek kelime etmeden havada kalan elimi görünce beni içeriye buyur etti biraz çekinsemde o büyük bahçedeydim ev küçüktü ama kocaman bir bahçesi vardı biz içeriye girince pencereden baktığını gördüğüm kadın bahçeye çıktı adamın tersine şirin ve sempatik bir kadındı sanırım bular Joon'un anne ve babasıydı...

=Buyur kızım kime bakmıştın ...

=Rahatsız ettigim için üzgünüm ama acaba siz Joon'un anne ve babasımısınız? Ben onları arıyorum.

Babası=Ne yapacaksın bizi..

=Eğer musadeniz olursa sizinle birşey konuşmak istiyordum...

Annesi= Yoksa Joon'a birşey mi oldu?

=Hayır o iyi yani bedenen ...

Annesi kibar olsada babası ben Joon dedikten sonra ağzını bile açmadı bahcedeki kamelyada oturduk annesi içecek ve yiyecek birşeyler getirdi bu esnada bende onlara uzun uzadıya herşeyi anlattım Joon'un ailesi olmadan eksik olduğunu bunda gurur yapacak birşey olmadığını... Annesine nazaran babası inanılması güç bir şekilde sertti konuşmam bittiğinde annesinin gözlerinden evladına duyduğu özlem ve ona karışmış gurur gözyaşları süzüldü belli etmesede babasıda bu kadar ilerleye gidebileceğine inanmamış olacakki şaşkındı konuşacak ve yorum yapacak durumda olmadıkları için sesizce kalkıp çıktım ... Yurt buraya uzak da olsa kafam doluyken hep yaptıgımı yapıp yürümeyi tercih ettim doğrumuydu yaptıklarım yoksa herşey daha mı kötü olacaktı bilmiyorum sadece seyirci koltuğundan kalkıp sahneye bir adım attım umarım Joon için herşey yoluna girer ...

Yurdun kapısından girdiğimde Joon salonda gitarıyla birşeyler mırıldanıyordu ,nedenini bilmesemde ona karşı borçlu hissediyordum belki beni koruduğu içindi yada başka birşey için bilmiyorum öylece dikilmiş onu izliyordum ki beni fark edince irkildi...

Joon= Beni öldürmek felanmı istiyorsun amacın ne senin,insan ses yapar biraz, neden dikiliyorsun orada ben geldim  desene ..

=Afedersiniz bayım bölmek istemedim...Huysuzun bayrak sallayanısınya...

Joon= Huysuzmu ben mi ?

=Tamam tamam lütfen çok yorgunum tartışmasak haa..

Joon= Ağzının lafını bilmeyen sensin hem madem yorgunsun cevap vermede git yat...

Iııhhh bunun için çabaladığıma inanamıyorum ne kadar kaba ve huysuz birisi her zaman sinirli ve saldırmaya hazır neyse neyse bu günü sinirli bitirmek istemiyorum en iyisi duş alıp yatmak yarın ola hayrola...

😘😚😜...