Benim Hikâyem!

37. Bölüm

Multimedya=Mina... :) :) :)

Ben ağırdan almak ve dünden razı durumuna düşmemek için yavaş ve temkinli hareket etsemde kızlar hazırlıklara çoktan başlamışlardı benden aldıkları yıllardır amcamla yaşadığım için kuruşuna dahi dokunmadığım birikimim ve kızların belki ileride  ikinci bir cafe açarız diye dokunmadıkları birikimle çok lüks olmasada iki yatak odası  bir oturma odası ve mutfağıyla 4 odalı bir ev satın aldılar zor oldu ama içini düzecek kadar paramız kalmıştı kızlar inanılmaz heyecanlı olsalar da içimde bir şeyler hep buruk ben o kadar alıştım ki In ho'ya, Yong Jae'ye,Jae sun'a öyleki alışan bir bende değilim onlar da bana çok alıştılar eminimki yıkılacaklar off çıldıracağım gitsem bir türlü gitmesem bir türlü döndüklerinde sen zaten kararını vermişsin bize neden anlatıyorsunki demezler mi bingo aynen bana tavır yapacaklar sanki tek suçlu benmişim gibi, işin içinden çıkamıyorum keşke kimseyi incitmeden bu işten sıyrılmanın bir yolu olsa ama sanırım yok ...

Kızlar çok heyecanlılar hemde çok makul bir fiyata aldığımız için kırık dökük daireye rağmen yinede hoşuma gitmedi değil resmen kendi dairemiz için çabalıyorduk bir kutu boya biraz alçı ve yeni avizelerle efsane bir dairemiz olacaktı belli, hemen her gün alışverişteydik beni biraz zor çıkarıyorlardı o ayrı tabi aslında benimkisi şu durumda istemem yan cebime koydu yani alışverişi kim sevmez şaka maka ev neredeyse hazırdı bu gün mazemeleri yerleştirmeden yapmamız gerekenleri yapıyorduk son olarakta boya kalmıştı kabül ediyorum baya eğlendik boya bittiginde günde bitmişti bende, yatağıma belkide son kez ya da son bir gün daha olabilir di bilmiyorum uzandım aklımdan geçen tek şey Joon'du yaptıklarımdan tam anlamıyla zevk alamama sebebim, bu gün bana mesaj atmış" kokunu özledim"yazmış . ben de kalbinin sesini özledim yazdım sonra soğuk damlalar ıslattı yastığımı engel olamadığım bir sürü yeni gelişme ve sanki dalga geçer gibi Joon'dan gizlemem bir an nefesim boğazımda düğümlendi telefonu kapatıp yerine indirdim yataktan kalkıp Joon'un yatağına uzandım yastığını bastım yüzüme çektim kokusunu içime derin derin yastığı yüzümden çektiğimde ıslanmıştı, elimi gezdirdim yatağında, , ölüme ramak kalmıştı sanki kabim açıyordu dönüp hızla yastığa bastım yüzümü sonrada avazım çıktığı kadar bağırdım henüz 40 gün olmuştu ama giderek daha katlanılmaz oluyordu özlemim, bu evden ayrılmak için hazırlık yaptıkça vijdanım çocuklara anlatamadım diye bir türlü ensemi bırakmıyordu bu yüzden ani bir hamleyle ilerisini gerisini , saati umursamadan Joon'u aradım tek çalmada açtı sesindeki endişeyi buradan hissedebiliyordum hemen konuya girdim....

= Joon seninle konuşmam gerek.

=Bu saate! Ne oldu Mina bir sorun mu var ?

= Kim var yanında?

= Açıkçası biz tüm gün çalışınca yemek şimdiye kaldı yeni kalktık yani herkes yanımda bak ne oldu beni endişelendirme?

= Telefonu hoparlöre ver ...

= Tamam verdim...

= Çocuklar bunu bilmeniz gerek şirket bizzat amcamı inkâz etmiş.

Yong Jae = Hangi konuda?

= Benim artık bu evde sizinle yaşamamı istemiyorlar ...

In ho = Bay Lee zaten bize söyledi hemde senden 1 saat önce falan bizde ona, buna onların karar veremeyecegini itiraz edicegimizi söyledik ...

= Bu bir işe yapamayacak çünkü ben bunu çoktan yaptım şirkete gittim adını soylemedikleri biri bizi şikayet etmiş bu yüzden çıkar yol olmadığını aksi taktirde durumun medyaya sıçrayacağını ve bu işten istesekte sıyrılamayacagımızı söyledi ben gerçekten elimden geleni yaptım, ve artık dayanamıyorum yapamıyorum nefes alamıyorum. ..