My Secret Identity: Deel 2

Hoofdstuk 8

Blaze

Ik deed de deur achter me dicht en werd gelijk begroet door Dylan. Toen hij de staat zag waar ik en Jay in verkeerde werd zijn uitdrukking bezorgd.

'Wat de hel is er gebeurd?' vroeg hij. Hij pakte mijn hoofd vast en bekeek de verwondingen.

'We werden aangevallen' zei Jay. Hij liep naar de keuken en haalde een coolpack uit de vriezer. Ik pakte er zelf ook eentje. Als huurmoordenaar was het handig dat je meerdere coolpacks had.

Ik hield de pack tegen mijn kaak, daar had ik de meeste klappen gehad.

'Waarom zijn jullie doorweekt?' vroeg Dylan. Hij nam de coolpack van me over en hield hem tegen mijn kaak.

Ik glimlachte dankbaar naar hem. 'Ze waren op school en we hebben het brandalarm laten afgaan, zodat de rest veilig weg kon komen.'

Jay legde coolpack weer weg. 'Ik ga meer eens.'

Hij liep weg zonder nog een woord te zeggen.

'Weet je zeker dat het gaat?' vroeg Dylan.

Ik knikte. 'Het gaat prima. Alleen een beetje hoofdpijn.'

Dylan trok me in een omhelzing, die ik maar al te graag wilde. Hij drukte zij lippen op de mijne en ik genoot van zijn aanraking. 

Ik sloeg mijn benen om zijn middel en hij zette me op het aanrecht. Hij beet zachtjes op mijn onderlip en ik opende mijn mond. Dit keer had ik de leiding en ik vond het geweldig.

We trokken voor een paar seconden terug om adem te halen. Ik wilde hem weer zoenen, maar hij hield me tegen.

Ik keek hem verontwaardigd aan. 'Wat is er?'

'Ik moet je wat vertellen en je gaat waarschijnlijk boos worden' zei hij.

Ik klom van het aanrecht af. 'Vertel' beval ik.

'Ik heb Adrien en Jack gevraagd of ze hier naar toe willen komen' zei hij.

Ik keek hem ongelovig aan en toen drong het me binnen. Hij dacht dat we het niet met z'n drieën op konden lossen.

'Serieus? Denk je dat echt dat we ze niet aankunnen?' vroeg ik boos. 

'Kijk naar jezelf Blaze. Je hebt vandaag amper overleefd' zei hij.

'Het is niet aan jou om zulke beslissingen te maken!' schreeuwde ik.

Dylan bleef kalm. 'Wie gaat ze anders maken? Jij? Jay? We hebben hulp nodig, maar jullie zijn te koppig om dat te zien.'

'Ik ben koppig? En jij dan? Je weigert om naar Jay of mij te luisteren!'

Dylan zei niks dus ging ik verder. 

'Ik wil geen levens onnodig in gevaar brengen! Het was egoïstisch om mijn neven om hulp te vragen!'

'Blaze kalmeer' zei Dylan.

Nu begon ik pas boos te worden. 'Wat de hel denk je wel niet?! Je brengt mensen in gevaar omdat je egoïstisch doet!'

'Ik wil je beschermen, oké?! Ik geef zo veel om je en wil je niet kwijt raken!' schreeuwde Dylan.

Ik schudde mijn hoofd en kalmeerde een beetje. 'Je beschermt me ook. Daar heb je Jay of mijn neven niet voor nodig.'

'Ik hou verdomt veel van je Blaze' zei Dylan.

'En ik ook van jou.' Ik trok Dylan naar me toe en drukte mijn lippen op de zijne. 

Ik voelde elke emotie die Dylan voelde en werd overspoeld met liefde. Hij hield zo ongelofelijk veel van me.