My Secret Identity: Deel 2

Bonus Hoofdstuk

Blaze

Ik was aan het koken toen ik de voordeur open hoorde gaan. De gang vulde zich met stemmen en ik wist dat mijn kinderen thuis waren.

Ik hoorde voetstappen richting de keuken gaan en legde het mes neer waarmee ik de paprika aan het snijden was.

Mijn dochter Puck en haar tweelingbroer Declan liepen de woonkeuken in.

'Hey mam' zei Puck terwijl ze op het aanrecht ging zitten een een peer uit de fruitzaal pakte. Puck leek kwa uiterlijk het meest op mij. Ze had mijn zwarte haren en groene ogen geërfd, maar haar persoonlijkheid leek het meeste op die van haar vader. 

Puck was net zoals Dylan erg populair op school. Ze was makkelijk in de omgang en haar uiterlijk trok veel aandacht. Ze was sluw zoals haar vader en slim zoals mij.

'Wat ben je aan het maken?' vroeg Declan. Declan had net zoals Puck zwarte haren, maar zijn ogen waren blauw. Hij leek zoveel op me dat het bijna eng was. 

Declan was de stille van de twee. Hij was analyserend en één van de slimste van de school. Hij had ook een kort lontje dat hem soms in de problemen bracht. 

'Iets Oosters' zei ik. 

'Is het goed als ik vanavond naar een feestje ga?' vroeg Puck.

'Ik dacht het niet, je hebt huisarrest weet je nog? En je ooms komen vanavond langs' zei ik terwijl ik verder ging met koken.

'Kom op mam. Ik heb me deze week uitstekend gedragen' zei Puck.

'Je blijft vanavond lekker thuis' zei ik.

Puck kreunde gefrustreerd en ging naar haar kamer. Je hoorde haar de trap op stampen en haar deur dicht smijten. 

'En ga jij vanavond nog wat doen?' vroeg ik aan Declan.

'Nee' zei Declan. 'Als oom Jack en oom Adrien hun kinderen meenemen ga ik wel met ze naar de kelder om te gamen.'

'Ik vind het goed.'

Declan liep naar me toe en gaf me een zoen op mijn wang. 'Ze trekt wel weer bij' fluisterde hij in mijn oor. Daarna ging hij ook naar boven. 

Ik zuchtte en stopte even met koken. Ik dacht dat een huurmoordenaar zijn zwaar was, maar kinderen waren pas echt hell, vooral een tweeling. En nu ze allebei 17 waren was het moeilijk om ze in bedwang te houden. 

De voordeur ratelde en mijn hart sloeg een slag over. Ik hielt het mes dat ik vast had stevig vast en luisterde voor voetstappen. 

Ik hoorde de voordeur open gang en iemand de gang in lopen. 

'Ik ben thuis!' riep de maar al te bekende stem van Dylan.

Ik haalde opgelucht adem en liet het mes zakken. 'Ik ben in de keuken!'

Dylan liep de keuken in en begon te glimlachen toen hij zag dat ik aan het koken was. 'Ik kan nog steeds niet wennen aan het feit dat je tegenwoordig kookt.'

Ik rolde mijn ogen en een klein glimlachje vormde zich op mijn gezicht. 'Jij ziet me veel liever in een kort broekje en krop top iemand door het hoofd schieten.'

Dylan lachte en omhelsde me. 'Je kent mijn diepste verlangens.'

Dylan en ik waren nog lang doorgegaan als huurmoordenaars, vooral omdat dat het enige was wat we echt goed konden. Toen we trouwde en kort daarna de tweeling kregen besloten we te stoppen en gewone banen te zoeken. Dylan begon zijn eigen autobedrijf en ik hielp hem met de boekhouding. We verdienden er genoeg geld mee om ons gezin te onderhouden en met al het extra geld dat we hadden verdiend als huurmoordenaars gaan we op leuke vakanties.