Not you again!

The day after

POV, Riley.

Ik word wakker met een ontzettende knallend koppijn. Met een dikke grijns op mijn gezicht kijk ik terug op gisteravond. Wauw, Jessica Parker zag er waanzinnig uit! Ik moest me inhouden om niet verder te gaan dan die zoen. Of nou ja, zoen? Zoen? Het was een voorproefje voor haar voor wat er allemaal nog wel niet komen gaat. Ze stond als versteend toen ik haar 'kuste'. Ze was zo overdonderd door mij dat ze niet in staat was om ook maar iets te doen. Beter, want meiden die tegen stribbelen is zo verschrikkelijk irritant. Gelukkig deed Jessica dat niet gister avond. Na onze zoen ben ik nog even buiten bij het zwembad gaan kijken. Ik nam nog wat drankjes en zoende met een paar meiden, niks bijzonders dus. Oh ja, mijn vrienden hebben mij ook nog hun aanwinsten van afgelopen nacht laten zien. Die zullen vast nog wel slapen, of nu alweer flink te keer gaan. Maar na het momentje met Jess heb ik haar helaas niet meer gezien. Ik had zo graag wat gedronken met haar, maar het liefst had ik haar natuurlijk in mijn bed.

Ik rek me uit en besluit even een rondje om het huis te doen. Te kijken wat voor schade gisteravond heeft aangericht. Ik loop eerst langs de kamers van mijn vrienden en klop op alle deuren. Ze mogen mij mooi even gaan helpen met opruimen. Ik loop naar de keuken en zie overal shit liggen. Platgestampte rode plastic bekers, sommige nog vol met drank, zonde. Stuk gevallen cocktailglazen, peuken, pizza, biervlekken, en ga zo nog door. Een grote puinhoop dus. Dit ga ik echt niet allemaal alleen opruimen. Ik neem eerst koffie, dan gaan we verder. Ik loop naar het koffiezetapparaat in de keuken en gooi een cupje in het apparaat. Ik pak een mok en zet deze onder de automaat. Ik druk een knopje in een het apparaat gaat flink te keer en een straaltje koffie begint mijn beker te vullen. Als de beker vol is pak ik hem op en neem een flinke slok. De veel te hete koffie stroomt mijn lichaam binnen en ik voel me wat lichter in mijn hoofd, wakkerder. Ik hoor voetstappen achter me een keek om.

Ik zie de twee vermoeide koppen van Luke en Logan de kamer binnen wandelen. Ze ploffen op de bank neer en rekken zicht uit. 'Zware nacht gehad, guys?' zeg ik met een grijns. Ze grijnzen terug. 'Hoe zit het eigenlijk met jou, Riley? We hebben je de hele avond niet gezien, man.' roept Logan. 'Oh, ik kom niks te kort, ik had ook zo mijn zaakjes.' zeg ik grijnzend. Ik neem een slok van mijn koffie. Een opengaande deur en voetstappen vullen mijn gehoor. Nathan komt in een joggingsbroek, zonder shirt de trap afgelopen. Hij houdt de hand vast van een meisje. Zijn een-nachts pleziertje, van de afgelopen nacht. Ze draagt een shirt wat waarschijnlijk van Nathan is en haar dus veel te groot is. Gelukkig komen haar billen er net onder uit. Ze draagt haar bruine, lange haren los en ze heeft prachtige, felgroene ogen. Ik geef Nathan een dikke high-five. 'Lekker gefixt, gast.' zeg ik tegen hem met een knipoog. Hij lacht vuil en loopt samen met het meisje naar de keuken.

'Zo'n feest als dat van gister, mag er wel vaker komen, Riley.' zegt Luke. 'Mee eens!' roept Logan. Nathan en zijn meid komen de woonkamer binnen gelopen en nemen plaats aan de eettafel, waar ze samen ontbijten. Pff, ik had haar er allang al uitgegooid. Ik ga op de bank zitten bij Luke en Logan en zet mijn kop koffie neer op de glazen salontafel. Ik pak een of ander tijdschrift van het tafeltje en blader het door. Er valt opeens een klein wit papiertje uit. Ik pak het van mijn schoot en vouw het open. Er staat een telefoonnummer op. Hmm, vast een chick die wel onder de indruk van me is, wat ik natuurlijk prima kan begrijpen. Ik sta op en neem het briefje mee naar mijn kamer. Ik doe de deur dicht en pak mijn mobiel erbij. Ik toets het nummer in en bel het. Wie weet wat dit wel niet kan opleveren? Ik moet ervan grijnzen. De telefoon gaat over. 1 keer.......2 keer.......3 keer.......

Het lijkt erop dat de persoon niet gaat opnemen. Dan hoor ik het voicemail geluid. 'Dit is de voicemail van Jessica Parker. Ik ben er nu even niet dus spreek wat in, en dan bel ik snel terug. Doei.' klinkt er vanuit mijn telefoon. Een lange piep volgt en snel hang ik op. Jessica fucking Parker? Waarom heeft ze haar telefoon nummer voor mij achtergelaten? Dit kan geen toeval zijn, het briefje was bedoeld om te vinden, anders zat het niet zo verborgen in het tijdschrift. Verzonken in gedachten schrik ik op van geklop op de deur. 'Binnen.' zeg ik. De deur vliegt open en Nathan's chick staat in de deuropening, zonder Nathan. 'Waar heb je Nathan gelaten?' vraag ik grijnzend. 'Nathan? Ik wil Nathan niet, ik wil jou. Nu.' zei ze met een hese stem. Ze gooide de deur dicht en kwam op me afgerend. Ze drukte haar lippen op de mijne. Ik wist eerst niet wat ik moest doen maar besloot mee te gaan in de kus, ik kon wel even wat afleiding gebruiken. Ze ging wild met haar handen door mijn haren en ik streelde met mijn handen haar billen. Ik kuste haar nek en zachtjes kreunde ze. Ik tilde haar op en legde haar neer op mijn bed. Ik lag boven haar en kuste haar volop op haar mond. Ze trok mijn shirt uit en kuste mijn borst. Ik trok haar shirt uit en kuste haar nek en ging steeds lager.

Ik werd wakker met een grijns op mijn gezicht. Nathan's meisje was al verdwenen want ze lag niet naast me en haar kleren waren weg. Ik ging rechtop in bed zitten. Mijn oog viel op een briefje op mijn nachtkastje. Er stond een telefoonnummer op. En dit keer wel een afzender. Julie. Zo heet ze dus. Ik moest nu echt eens gaan opstaan en gaan opruimen met de jongens. Ik deed een shirt aan en liep de woonkamer in. Nathan zag mij en stond op van de bank en liep woest op mij af. Hij gaf me een stomp in mijn maag. Ik kromp ineen en keek hem verbaasd aan. Waar was dat nou weer goed voor? Ik herpakte mezelf en kwam overeind. Ik sloeg hem in zijn gezicht. Hij keek me woest aan en stormde op mij af. Ik pakte hem bij zijn keel en duwde hem op de grond. Ik sloeg hem meerdere malen in zijn gezicht. Het bloed stroomde uit zijn neus en zijn lip was gescheurd. Luke en Logan hoorden ons blijkbaar en kwamen geschrokken van de trap afgerend. Ik lette even niet meer op Nathan en dat was voor hem het moment om weer terug te vechten.

Hij duwde mij van hem af en sloeg mij tegen mijnhoofd. Ik pakte hem aan zijn shirt vast en duwde hem tegen de muur. Luke enLogan kwamen tussen beide en duwden ons weg van elkaar. Logan hield mij tegenen Luke Nathan. 'Gast, wat was dat?' vroeg ik boos aan Nathan. 'Je steelt MIJNchick, Adams!' riep hij woest. Hij was helemaal rood aangelopen en probeerdeuit de greep van Luke te komen.'Dat was niks, man. En trouwens, ze was bij jouvoor een plezierig nachtje, and that's it, right?' zei ik. 'Man, ze zat aan hetontbijt. Weet je nog de regel? Meid aan het ontbijt, blijft?!' riep hij kwaad.'Die regel ontstond toen we brugpiepers waren, die is iedereen al lang alvergeten en heeft geen inhoud meer.' zei ik. Nathan keek me woest aan enontsnapte uit de greep van Luke. Hij liep stampend de trap op, naar zijn kamer.Hij keek mij nog een keer woest aan en verdween toen. 'Eh, gast, bro's beforehoes, right?' riep ik hem na. Maar ik kreeg geen antwoord.