Feminist Katilin Günlüğü

Bölüm- 7

Sabah uyandığımda telefonumda 7 cevapsız çağrı ve 4 okunmamış mesajım vardı. Kimden olduğunu tahmin etmen çok da zor değil günlük.

Aramı açmam gereken adam , Tekin, bütün gece uyumamış anlaşılan. Ama ben onunla konuşmayı istemiyorum.

Aslına bakarsan günlük dün gece uyumayan bir tek o değildi. Ben ona göre bir suçluyum ve o bir polis günlük. O bir polis! Yaptıklarımı öğrendiğinde bana duyduğu ilgi azalacak, azalacak ve sonunda bitecek. 

 Her neyse şu an önemsediğim bu adam değil. Lisedeki en yakın arkadaşımla buluşuyorum bugün günlük. O her anımda benim yanımda oldu ,  her zaman beni korudu,  mağlum lisede bazı nedenlerden dolayı pek sevilmezdim,  anlarsın.  Ama o bir an olsun bana "Ezik, aptal,  uyuz,  pireli" diyenlere katılmadı bile.  Hatta eski sevgilime erkek kardeşi sağlam bir dayak çekmişti.

Kalkıp o eski günlerdeki benden eser olmadığını göstermek için en sevdiğim kıyafetlerimi giyip, saçlarımı yapıp çıktım dışarı. Hava günlük güneşlik.  Harika!

Buluşacağımız kafeye geçip oturdum ve beklemeye başladım. Zaten çok değil belki beş dakika kadar geç kaldı. 

O hala uzun, hala güzel ve alımlıydı. Bakımlı buğday sarısı saçları beline kadar uzanıyor, mavi gözleri iki metre öteden parıldıyor ve gülümsemesi göz kamaştırıyordu.

Aslına bakarsan günlük onun beni tanıyacağını sanmıyordum. Ama en yakın arkadaş olmanın bazı kuralları var ha? 

Geldi ve biz hala lisedeymişiz gibi çığlık atarak birbirimize sarıldık. Parfümü her zamanki gibi bol keseden kullanmış. Bazı insanlar değişmez. 

Orada otururken aslında her şey harikaydı günlük.  Sonraysa gezmeye karar verdik. Sanırım bu hayatımızda verdiğimiz en berbat kararlardan biriydi. Neden mi? 

Tam vitrinlere bakarken dedikodumuzu yapmaya odaklanmıştık ki orada duran hayvanlardan bir tanesi, bil bakalım hayvandan kasıtım kime, bize bakarak tuhaf sesler çıkarmaya başladı. Ciddiyim günlük adam orgazm oluyormuş gibi sesler çıkarmaya başladı ve yanındaki diğer herkes kahkahalarla güldü. Evet bu kez listem kalabalık. 

Aslında bu sıralar yaptığım kesme biçme işlerine uzun bi ara vermeyi düşünüyordum ama hayat şartları, kurallar ve prensiplerim gereği en az bir hafta daha bu işleri yapmaya karar verdim. Ve bunu tacize, tecavüze,  küçük yaşta dedesi yaşındaki heriflerle evlendirilen kızlar adına uzun ve yavaş bir şekilde yapmayı planlıyorum  

Ama şimdi ve burada adımımı atamam. Bugünü kendime ayırdım günlük ve arkadaşımla eğlenmek istiyorum. 

                                              ******

Hava iyice karardı. Burcuyla birlikte benim evime gidip uzun süre dertleştik. Buna cidden çok ihtiyacım vardı ama tabi ki her şeyi tam anlamıyla anlatmış sayılmam. Yaptığım şeyler herkesin tavsip edeceği şeyler değil biliyorsun işte. Her neyse... 

Bir yandan Burcuyla ilgilenirken diğer yandan da orada laf attıklarını düşünerek eğlenen insan dışı yaratıklara neler yapacağımı, onları nasıl bulacağımı ve çektikleri acıyı gördükçe nasıl kahkaha atacağımı düşünüyordum. Aslında bu kez farklı bir şeyler denemek istiyorum. Mesela ben hayatımda kimsenin parmaklarını kesmedim çünkü daha önce kimsenin böyle bir acıyı hak etmediğini düşünüyordum. Artık tam tersini düşünüyorum.

" Telefona bakmayacak mısın?" Sorusuyla irkilip kendime geldim. Plan hazırdı hazır olmasına ama telefonun ekranında yazan ismi görünce istemsizce içime bir korku yerleşti. Arayanı az çok tahmin edersiniz

"Efendim Tekin?"

"Konuşmak istiyorum. Yarın yedide seni evden alırım."

Telefonu kapattı. Cevabımı beklemeden, müsait olup olmadığını sormadan... Bu kaba ve kısa konuşma canımı sıkmıştı. Benim yarın için başka planlarım vardı aslında. Yeni plan:

•Burcu gittikten sonra adamları bul.

•Hepsini bir eve topla

•Bam bam bam şiddet içerikleri

•Eve gel, hazırlan, Tekinle buluş.

Evet muazzam bir plan ama bunun için baya erken kalkmam lazım. Bugünlük bu kadar anlattığım yeter günlük. Yarın görüşmek üzere...