Sword Art Online- historia z moim udziałem

Rozdział 1

Był wspaniały letni poranek, dzień najwspanialszy na świecie. Ale najpierw coś o mnie na imię mam Annabeth, tak moja mama jest fanka Percy-ego Jaksona, mieszkam w Japonii od 5 lat a to także za sprawą mamy która jest Otaku i spełniła swoje największe marzenie, swoje hobby pokazała mi a ja się w tym zakochałam do takiego stopnia że jestem Otaku ok. 10 lat. Niedawno skończyłam 17 lat a dziś mamy dzień 17 lipca 2029 roku i to dziś jest premiera gry SWORD ART ONLINE. Oczywiście na podstawie anime, miał być tam pięknie odwzorowany świat ale z powrotem do rzeczywistości nie po 2 latach lecz kiedy się chce inaczej mówiąc to nie gra śmierci. Czekałam na to wieki na urodziny dostałam Amusphere za pomocą którego wchodziło się do gry oraz samą grę którą mama zdobyła przed premiowo.

Była dopiero 7:30 wstałam bo nie mogłam spać z podekscytowania, byłam sama w domu rodzice w pracy a mój starszy brat o imieniu Haruki ( Bratu imię nadawał ojciec który też jest Otaku, nasza rodzina nie jest normalna) był u swojej dziewczyny. W domu nie mogłam wytrzymać więc ubrałam się szybko w fioletowy top i czarne szorty. Moje długie falowane blond włosy upięłam w koński ogon a na nogi ubrałam moje ulubione trampki po czym wybiegłam z domu. Mieszkałam na osiedlu domków jednorodzinnych w Tokio, niezbyt blisko centrum ale na szczęście komunikacja w tym wspaniałym mieście działa bez zarzutu. Nie chciałam iść w tłoczne miejsce więc zamiast do centrum postanowiłam pochodzić po osiedlu. Pomyślałam nawet że pójdę do mojej najlepszej przyjaciółki ale za chwile zrezygnowałam z tego pomysłu ponieważ miałam z nią się spotkać o 17 30 w grze Sword art Online. Nie chciałam jej zawracać głowy szczególnie że mieszka z mamą i z 5 młodszego rodzeństwa więc zapewne pomaga teraz mamie. Chodziłam i rozmyślałam tak do godziny 12 kiedy postanowiłam wrócić do domu zrobić obiad.

Gdy tylko weszłam do domu usłyszałam wrzask

-Gdzieś ty była do jasnej cholery! - wrzasnął mój brat

-Na spacerze a co nie mogę- również na niego wrzasnęłam

Z rodzicami mam bardzo dobre stosunki ale z bratem nie uważa mnie z wyrzutka świata bo jestem Otaku, zapytacie pewnie: A co myśli o rodzicach? Nie wie że są Otaku, odkryłam ich tajemnice przypadkiem a oni ucieszyli się, że podzielam ich pasje ale powiedzieli żebym nie mówiła Harukiemu.

-Nie nie możesz powinnaś siedzieć na dupie w domu! - wrzasną Haruki

-Nie będziesz mi mówił jak mam żyć, jeżeli ty jesteś u swojej dziewczyny to ja mogę iść na spacer! - odgryzłam się

-Dobra dobra spokój mi tu, nie chce słyszeć tych wrzasków- do korytarza weszła dziewczyna mojego brata

Jest to wysoka szczuła brunetka o ciemnych oczach i tak jak my jest Europejką a jeszcze lepiej bo jest tej samej narodowości co my jest Polką. Ma na imię Sakura, jej rodzice co prawda nigdy nie byli Otaku ale fascynują się Japonią i w taki sposób się tu znalazła z tak pięknym imieniem. Mam z nią bardzo dobre relacja a to dlatego bo jest moja drugą najlepszą przyjaciółką. Traktuje ją jak starszą siostrę w końcu ma 20 lat (rok młodsza od mojego brata).

-Sakura nie wtrącaj się - warkną na nią Haruki i szybko tego pożałował bo dostał od niej liścia.

-Po pierwsze nie pomiataj swoją siostrą a po drugie... jestem twoją dziewczyna nie chce słyszeć takiego tonu głosu gdy do mnie mówisz- odwróciła sie i pobiegła do mojego pokoju

-Brawo braciszku właśnie zrobiłeś coś wspaniałego- powiedziałam z sarkazmem i pobiegłam za Sakurą

Sakura to dziewczyna na pozór twarda umie się wstawić w czyjejś obronie ale gdy chodzi o nią samą jest bardzo uczuciowa i wiem że bardzo kocha mojego brata dlatego zabolała ja sytuacja z przed chwili.

Sakura?- podeszłam powoli do swojego łóżka na którym leżała zapłakana dziewczyna- Uspokój się on nie chciał, znam go chodź się nienawidzimy.

-Tak wiem -załkała dziewczyna- Za chwile się uspokoję daj mi chwile pobyć sama

Kiwnęłam głową na tak po czym wyszłam zamykając za sobą drzwi.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hej, oto pierwszy rozdział mojego pierwszego opowiadania. Akcja dopiero się rozkręci w 2/3 rozdziale ale mam nadzieje że chodź trochę was zaciekawił. W pracy mogły niestety pojawić się błędy :(. Jeśli wam się spodobał to zagłosujcie :P :P :P :P :P