Sven De Wijn Fanfictie

Sven komt op mijn kamer.

He Nikki, mag ik bij jou op de kamer?Ja hoor. Kom pak je spullen,dan kun je mijn kamer in. Ja is goed. 5 minuten later...
Zo hier op ik de spullen. Ik zie een grote wekker wel een apparte wekker. Wat is dat? Oh euhm dat is niets. Sven,je kunt het gewoon zeggen hoor. Dit is mijn plaswekker,maar hij is onderweg gevallen, dus hij doet het niet meer. Plas jij in bed? Ja. Oh... maar heb je dan wel genoeg schone beddengoed bij je? Ja een paar maar het hotel heeft het hier ook. Oké. Sven,gaat ie goed? Nee,ik wil gewoon naar huis!! He waarom? Ik heb het hier gehad!! Schatje kom is hier. Waarom wil je naar huis?? Achmed hij schold me uit... Wat zei hij dan? Dat ik een achterlijk idioot ben,homo, poepstamper, dombo, pissebed,gehandicapte en loner. Dat is zo gemeen. Heb je heimwee? Ja. Sven raakt in paniek. Stil maar Sven. Rustig. Ik ben er. Ik ben er... Ik ga niet bij je weg,nooit. Ik hou van je. Ik vind je niet raar,echt niet.
20 minuten later... Sven? He. Wil je nooit meer zo eng doen? Sorry,dat kan ik niet beloven als ik overstuur ben, raak ik in paniek. Kom hier. Snik ik. He niet huilen. Ik kan er gewoon niet tegen als jij zo doet,ik snap gewoon niet waarom Achmed jou zo uitschold. Dat kan ik gewoon niet hebben. Ik geef zoveel om je, ik kan er alleen niet tegen als jij er zo bij ligt, dat doet me denken aan toen ik gepest werd. Ik dacht heel even dat ik je voorgoed ging missen. Ach nee schatje,ik vond het fijn dat je bij me bleef. Ja tuurlijk ik laat mijn schatje niet alleen in een paniekaanval. Iris komt de kamer binnen. Oh euhm, stoor ik? Nee. Ik veeg snel mijn tranen. Oh je hebt gehuild. Nee joh. Ik heb niet gehuild. Wel dat zie ik. Oké, ja ik heb gehuild. Waarom? Sven kwam huilend binnen, Achmed had hem uitgescholden, hij raakte in een paniekaanval, en dat deed me denken aan toen ik gepest werd. Oh. Wat naar. Ja,nogal ja. Iris wat is er? Niks laat maar. Nee zeg maar. Vincent heeft net een ongeluk gehad. Ach jeetje . Waar is hij nu? In de jongenskamer. Kunnen we naar hem toe? Ja. Kom. Hij heeft een lichtelijke handicap, hij kreeg een paniekaanval en toen is hij van de trap gevallen. Verteld Iris. Oké. He, Vincent. He. Ik hoorde het net van Iris. Mijn oom had ook een handicap. Oh... Wat voor handicap heb jij? Ik heb een hersenstoornis. En dat houd in? Dat als ik bang ben, of iets heel spannend vind dat ik me dan als een klein kind ga gedragen en dan in paniek raak. Oké. Echt vervelend. Kan ik je even onder 4 ogen spreken? Ja. De rest gaat weg. Oké. Als het niet gaat, kun je dat aangeven. Oké. Was je net bang? Nee. Oké. Vond je iets heel spannend? Ja. Wat dan? Wij gaan morgen iets leuks doen, maar ik weet niet wat. Oké. Ik zal dat wel aan Iris of Sven vragen. Oké. Vincent raakt in paniek. hij begint te huilen. Ik knuffel hem om hem gerust te stellen. Ik wrijf over zijn rug. Stil maar. Het is oké. Ik ben er. Ik ga niet weg.
20 minuten later... het is oké. Het is oké. Vincent komt weer bij. He. Bedankt dat je niet wegging. Graag gedaan. Ik haal Iris voor je. Oké. Iris Vincent wil je zien. Oké. Sven, is een gehandicapte. He houd is op!! Rot op bij mijn vriendje, anders... anders wat? Dan vertel ik tegen liliana dat je Iris verkracht hebt. Achmed is al snel weg. Ik ren naar Sven. Kom mee. Dank je schat. Geen dank. Wat voor leuks gaan jullie morgen doen? We gaan morgrn naar de Efteling. Leuk,mag ik mee? Ja hoor. Ik vertel dit wel even aan Vincent, misschien steld hem dat gerust. Oké. Ik loop de jongenskamer in. Vincent we gaan morgen naar de Efteling. Oké. Dan ga ik weer. Oké.