Het is nu 1 uur 's nachts. Iedereen ligt te slapen, behalve Sven. Om 2 uur 's nachts ligt wel iedereen te slapen, maar 2 uur later niet meer. Sven wordt wakker. Shit!! Hij begint te huilen. Ik word wakker van zijn gehuil. He, wat is er schat? Ik doe het licht aan. Oh... Kom dan gaan we het verschonen. Ga maar even douchen, en trek schonen kleding aan dan doe ik het gelijk in de wasmachine. Oké. 30 minuten later... zo klaar. Nu kunnen we weer slapen. Gaat ie? Een beetje. Het geeft niet. Had je een nachtmerrie? Nee. Schaam je je soms ergens voor? Ja. Waarvoor dan? Morgen gaan we naar de Efteling, maar ik durf niet zoveel, ik ben bang dat Achmed me daarmee gaat pesten. Nee dat gebeurd niet we gaan er morgen een leuke dag van maken. Oké. En als je iets niet durft dan hoef je niet, of je kunt met mij gaan. Oké. Welterusten. Welterusten.
JE LEEST
Sven De Wijn Fanfictie
FanfictionDit verhaal is in ik-vorm geschreven. Dit verhaal is verzonnen.