Verloren ft Samuel Leijten (Deel 1 & 2)

1; De 'nieuwe'

Zoals beloofd, aangezien Twins? Bijna voltooid is, is hier de nieuwe fanfictie met Samuel in de hoofrol! (Het begin kan ingewikkeld zijn) xo.

Elise's point of view.

Vandaag begon alles.. Een nieuw avontuur.. Nieuwe vrienden.. Een nieuwe plek.. Mijn vrolijkheid was verdwenen.. Ik bestond alleen nog maar uit angst.. Dankzij die ene jongen.

Ik loop door de drukke gang. Mijn gevoel is niet uit te leggen. Ik kan alleen maar zeggen dat ik me enorm aangestaard voel. Valt het dan zó op dat ik nieuw ben? 'Hey kijk. Daar is die nieuwe.' klinkt een lachende stem. Ik kijk op. Ik kijk recht in een paar ogen en ik zet een stap naar achter. Nu mijn zicht beter is op de persoon valt het me op dat hij best knap is. Ik slik even als ik zijn lachende gezicht zie. 'En wat is je naam?' lacht de jongen. De jongen naast hem begint te lachen. 

Ik besluit hem een lesje te leren en antwoord boos. 'Dat gaat jou niks aan.' antwoord ik. 'Ahw, babe please. Let me know your name.' lacht hij. De jongen naast hem maakt kus gebaren. Ik hou mijn hand tegen de jongen zijn mond. 'Hou op met die kus geluidjes, ga je reed kussen.' grom ik. Om me heen word wat gelachen en gejuicht. 'Zozo, jou mag ik wel.' lacht de jongen. 'Samuel Leijten, laat dat meisje met rust!' klinkt een stem. Ik draai me om. Er staat een docent in de gang. 'Ik wees haar alleen de weg.' lacht de jongen die Samuel blijkt te heten. 'Samuel, ik ken jou langer dan vandaag. En jou ook Dioni.' mompelt de docent en hij loopt het lokaal weer in. 'Mondjes dicht.' sis ik en ik duw ze aan de kant. 

Haha, dacht je écht dat ik zo iets zou zeggen tegen zo een jongen? Nee, ik dus ook niet. Dit is hoe het echt ging:

Ik slik even. Ze zijn hier niet echt aardig. 'Elise.' fluister ik. 'Ah, een beetje verlegen?' lacht de jongen. De jongen naast hem, die een stuk kleiner is begint ook te lachen. 'Hey, Samuel laat haar met rust!' klinkt een stem. Ik draai me om. Er staat een meisje midden in de gang. Ze heeft een neus piercing en blond haar met roze highlights. Ze draagt hoge hakken, korte kleding en een dikke laag make up. Hoe langer ik hier ben, des te banger ik word. 'Sanne, how are you?' lacht de jongen die Samuel blijkt te heten. 'Ach donder toch op man. En jij ook kleine kabouter.' zegt het meisje die dus Sanne heet. 'Ik wees haar alleen even de weg.' antwoord Samuel. De kleinere jongen begint alleen maar harder te lachen. 'Laat haar er langs.' zegt Sanne. Samuel en de andere jongen laten me er langs en Sanne geeft me een knipoog. Zo snel als ik kan loop ik langs de jongens. 'Ik zie je nog wel, babe.' lacht Samuel naar me. 

'Hoe was het op school?' klinkt de stem van mijn vader als ik de voordeur dicht doe. 'Gaat wel.' mompel ik en gelijk ren ik de trap op. Ik loop mijn nieuwe kamer in en smijt mijn tas op de grond. Wat een kut dag. Ik kijk de kamer rond. Het moet hier nog wel wat opgeknapt worden. Ik pak het fotolijstje die op mijn bed ligt op en kijk er naar. Het is een foto van mijn moeder. 'Ik mis je mam.' fluister ik. Ik wrijf het stof van het glas af. 'Ik beloof je dat ik er achter kom wie het gedaan heeft.' fluister ik en ik zet het lijstje op mijn gloed nieuwe nachtkastje. Ik krijg een appje en ik pak mijn telefoon uit mijn zak. Ik unlock mijn iphone en lees het appje. Als ik hem gelezen heb lees ik hem eerst nog drie keer na..

'Hey nieuwe, hoe gaat ie?'