35; Een goed gevoel..

566 35 0
                                    

Samuel's point of view.

Ik kijk naar Elise die tegen me aan ligt te slapen. Ik glimlach even, ik ben zo blij dat alles goed is en ik mag het niet weer verkloten. Elise opent haar ogen. 'Hoe laat is het?' mompelt ze slaperig. Ik kijk op mijn horloge. 'Tien uur, 's avonds.' antwoord ik. Ze gaat recht op zitten. 'Misschien moet ik maar eens richting huis gaan.' mompelt ze slaperig. Ik trek haar terug. 'Nee blijf.' antwoord ik. 'Maar.' begint ze. 'Elise, het is al laat, het is donker, deze buurt is niet vertrouwd, ik laat je niet alleen naar huis gaan, wie weet wat voor een creep je tegen komt.' zeg ik. 'Maar ik heb geen spullen.' zegt ze. 'Die heb je niet nodig.' antwoord ik met een kleine glimlach. 'Goed dan.' geeft ze toe. Ik geef haar een kus. 'We gaan naar boven, ik zie aan je hoe moe je bent.' antwoord ik en ze knikt. Ik til haar op en loop naar boven. Ik zet haar op het bed en geef haar mijn shirt. 'Je kan hier wel in slapen.' zeg ik. Ze kleed zich om en ik trek mijn kleren uit. Ik ga in mijn bed liggen en trek haar tegen me aan. 'Ik ben blij dat alles weer goed is.' zeg ik zacht en ze knikt. 'Ik ook.' antwoord ze en ik sla mijn armen stevig om haar heen. 

Elise opent haar ogen. 'Goedemorgen liefje.' glimlach ik slaperig. 'Goedemorgen.' glimlacht ze. Ik geef haar een kus. 'Zal ik eens een lekker ontbijtje voor jou maken?' glimlach ik. 'Hmm, ik mag die nieuwe Samuel wel.' grijnst ze. We stappen uit bed en lopen naar beneden. Ik loop door naar de keuken en begin aan een ontbijt. Als ik klaar ben loop ik naar de woonkamer. 'Nee, rustig maar, ik ben in orde.' zegt Elise. Ze zit met haar telefoon tegen haar oor op de bank. 'Is goed Cass, doei.' zegt ze en ze hangt op. Ik geef het bord aan haar en ga naast haar zitten. Ik pak een fleece deken en leg hem over ons heen. 'Was dat Cassius?' vraag ik en ze knikt. 'Ik heb gister avond niet laten weten waar ik was, de jongens dachten dat er iets gebeurt was.' legt ze uit en ik knik. We eten ons ontbijt op en ik zet de tv uit. 'Waarom is er nooit iets leuks op tv?' brom ik. Elise grinnikt even en ik trek haar op mijn schoot. Ik veeg een pluk haar achter haar oor. 'Ik hou van je.' zeg ik zacht. 'Ik ook van jou.' glimlacht ze. Ik heb me nog nooit zo goed gevoelt..

Verloren ft Samuel Leijten (Deel 1 & 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu