Deel 2 18; Anoniem..

359 26 8
                                    

Samuel's point of view.

Ik loop het lokaal uit met een zeurende Dioni achter me aan. 'Vertel nou hoe die date was.' zeurt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Het was oké.' antwoord ik rustig. Het was leuk, maar niet echt bijzonder. Anders dan dat het met Elise zou zijn geweest.. Ik loop naar mijn kluisje en leg mijn boek er in. Ik sluit hem als mijn telefoon trilt. Ik pak hem en heb een anoniem smsje. "Na school, in de steeg achter school, ik wil je zien xJ." Vreemd. Waarom stuurt ze een anoniem smsje in plaats van een gewoon appje? En waarom wilt ze me op zo'n geheimzinnige plek zien?

Ik loop de steeg in, nog steeds vind ik het vreemd.. Ik zie Sanne staan en ik zucht even. Ik had dit kunnen weten.. Ze grijnst even. 'Hallo Samuel.' lacht ze. 'Wat wil je Sanne?' vraag ik. Ze loopt naar me toe. 'Wat ik wil? Há, dat weet je zelf ook wel.' antwoord ze lachend. Ze strijkt met haar hand over mijn wang. 'Anders vraag ik het niet.' antwoord ik en voor ik het weet voel ik een klap tegen mijn wang. 'Wraak, dat is wat ik wil.' lacht ze. Ik grijp naar mijn wang. 'Waarom? De helft is je eigen schuld.' mompel ik en ik kijk haar niet begrijpend aan. 'Omdat ik een hekel aan je heb, je hebt alleen maar oog voor Elise, ik haat het. Tegen stribbelen doe je toch niet meer.' grijnst ze. 'Tussen mij en Elise is er niks meer, dat weet je.' antwoord ik. 'Je weet zelf ook dat je liegt Leijten.' antwoord ze en ze duwt me tegen de muur. Normaal had ik er al lang te grazen genomen, maar ik heb er geen puf voor. Ik wilde minder agressief worden en dat is gelukt. Niks verandert dat, al slaat ze me helemaal kapot.

Kaj's point of view.

Ik loop naar Dioni toe. 'Heb jij Samuel gezien?' vraag ik, ik wil hem graag spreken over dat duet. Dat mogen we niet laten lopen vanwege zijn gevoelens. Dioni kijkt me boos aan. 'Ik weet alleen dat hij verwacht werd in de steeg achter de school.' bromt hij en dan loopt hij weg. Ik loop de school uit richting de steeg. Sanne komt met een grijns de steeg uit gelopen. Haar handen zitten onder het bloed. 'Hallo Kaj.' grijnst ze en ze loopt weg. Dit kan niet goed zijn.. Ik loop de steeg in en zie Samuel liggen. 'Samuel!' schreeuw ik en ik ren naar hem toe. Wat heeft die trut hem aangedaan? Zijn ogen zijn gesloten en zijn shirt zit onder het bloed. Ik trek hem omhoog en zie een grote snee zitten. Ik zie een mes op de grond liggen. 'Die bitch.' sis ik kwaad. Ik pak mijn telefoon en bel een ambulance. Ik kijk naar Samuel, er is geen enkel teken van leven aan hem te zien..

Verloren ft Samuel Leijten (Deel 1 & 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu