Verloren ft Samuel Leijten (Deel 1 & 2)

99; Verloren..

OMG. Het laatste hoofdstuk van deel 1 en dan komt deel 2! Woep woep! EN DIT IS EEN EXTRA LANG HOOFDSTUK! I love you guys so much! Xxx

Song bij dit hoofdstuk;  Too good to say goodbye -Bruno mars

Dioni's point of view.

Ik hoor een stem uit de slaapkamer komen. Is dat Samuel? 'I was your man and you were my girl. It was you and me against the world. Baby, ain't nobody gonna love me like the way you do, and you ain't never gonna find a love like mine. Tell me what can I do to make it up to you? Cause what we got's too good to say goodbye, goodbye.' Ik open de deur en zie Samuel op het bed zitten met zijn oortjes in zijn oren. Er rolt een traan over zijn wang terwijl hij met zijn muziek mee zingt. Ik herken het liedje van Bruno Mars. 'Samuel.' zeg ik maar hij hoort me niet. Ik trek de oortjes uit zijn oren en hij schrikt op. Hij veegt zijn tranen weg. 'Jezus Sam, je stem.' zeg ik zacht. 'Wat is daar mee? Sorry, maar dit lied.' hij zucht even. 'Hoor je dat dan niet? Je stem is geweldig.' zeg ik. 'Vind je dat echt?' vraagt hij zacht. Ik knik. Ik laat mijn armen zien. 'Ik heb gewoon kippenvel.' zeg ik en hij grinnikt even. Ik ga naast hem zitten. 'Samuel, geef het een kans, damn!' roep ik. Ik zie dat hij moeite moet doen om zijn lach in te houden. 'Kijk, zo wil ik je zien.' glimlach ik. Hij glimlacht even. 'Je hebt dat meisje niet nodig, zet er een punt achter, je kan gelukkig zijn zonder haar.' zeg ik. Hij knikt. 'Je hebt gelijk, ik ga er een punt achter zetten.' zegt hij. 

Samuel's point of view.

Ik haal even diep adem en druk op de deurbel. Ik denk aan Dioni zijn worden, ik word er steeds zekerder van. Elise opent de deur. 'Samuel?' vraagt ze verbaasd. 'Kunnen we even praten?' vraag ik en ze knikt. 'Ik hoorde van Jai wat er is gebeurt, ben je in orde?' vraagt ze en ik knik. Ze laat me er in. Ik slik even. 'Elise, ik ben hier omdat ik er een punt achter kom zetten.' zeg ik. Ze kijkt me even aan. 'Wat bedoel je?' vraagt ze. 'Ik wil het niet meer, ik heb pijn geleden door jou acties, veel pijn. Ik zag er niks meer in en was er kapot van, maar gelukkig heb ik vrienden die me in mezelf laten geloven. Ik ga verder met mijn leven, zonder jou.' zeg ik. Ik zie de tranen in haar ogen prikken. 'W..Wat? Maar Sam.' stottert ze. 'Nee Elise, blijkbaar heb je het erg naar je zin met Kaj en ik zal niet meer tussen jullie in staan.' zeg ik en ik vecht tegen mijn tranen. 'Samuel, dit meen je niet.' zegt ze zacht. Ik pak haar handen vast. 'Elise, ik zou altijd van je blijven houden, maar dit is het einde, het stopt hier.' zeg ik en ik laat haar weer los. Er rolt een traan over haar wang. 'Doe je dit echt?' vraagt ze zacht en ik knik. 'Het spijt me, maar ik moet aan mezelf gaan denken.' zeg ik. Ze slaat haar armen om me heen. 'Ik kan je niet missen.' snikt ze. Een beetje ongemakkelijk pak ik haar vast. Ze laat me los. 'Kunnen we hier niet over praten?' vraagt ze en ik schud mijn hoofd. 'Sorry.' mompel ik. Ik loop het huis uit terwijl de tranen over mijn wangen rollen. Ik weet dat ik het beste heb gedaan.

Dioni kijkt me aan. 'Heb je het echt gedaan?' vraagt hij en ik knik. 'Je had gelijk, ik moest me niet meer laten gebruiken, als ze iets met Kaj wilt moet ze maar iets met hem nemen.' zeg ik. 'Ik vind het goed van je Sam, je bent weer die sterke jongen die ik ken.' glimlacht hij en ik glimlach even. 'Samuel, ik wil het even met je hebben over je stem.' zegt hij en ik frons even. 'Wat is er dan?' vraag ik. 'Ik heb iets voor je geregeld.' grijnst hij. 'Dioni, ik word een beetje bang.' mompel ik. 'Dat liedje die je vanmiddag zong, die van Bruno Mars.' begint hij en ik knik. 'Ik weet het het sloeg nergens op ma-' hij legt zijn vinger op mijn lippen. 'Samuel, ik heb geregeld dat je dat lied morgen ochtend op de radio gaat zingen!' roept hij. Ik schrik. 'Huh, wat?' vraag ik. 'Kijk, ik heb zo mijn contacten, ik heb ze overtuig dat je stem geweldig is en je mag het zingen.' grijnst hij. 'Oh mijn god, meen je dat of is dit een of andere domme grap?' vraag ik en hij knikt. 'Ik meen het!' roept hij. Ik sla mijn armen om hem heen. 'Je bent de beste.' glimlach ik.

Kaj's point of view.

Ik stap in mijn auto. Ik gaap even, het is nog vroeg maar ik heb een interview. Mijn hoofd staat er totaal niet naar, maar ik heb geen keuze. Samuel heeft gister officieel een punt achter zijn relatie met Elise gezet. Iets wat ik echt niet zag aankomen. Ik heb de hele nacht met Elise opgezeten, ze was er kapot van maar begreep hem wel. Ik start de auto en rij richting het adres van mijn afspraak. Ik stop voor het stoplicht. 'En nu hier bij radio 538, een live optreden van een nieuw jong talent, Samuel Leijten, hij zingt Too Good To Say Goodbye van Bruno Mars.' klinkt het uit mijn radio. Samuel? Ik zet de radio harder en pak mijn telefoon. Ik stuur Elise een appje. Samuel zijn stem vult mijn auto. Waar slaat dit op? 

Samuel's point of view.

Jai slaat zijn armen om me heen en daarna omhelst Dioni me. 'Zie je wel dat je het kan.' grinnikt Dioni. Ik glimlach even. 'Bedankt dat je dit geregeld hebt.' zeg ik en hij knikt. Ik plof op de bank neer. 'Hoe zit het nu met Elise?' vraagt Jai en de jongens gaan naast me zitten. 'Ik heb er een punt achter gezet en ik denk dat het het beste is.' antwoord ik en Jai knikt. 'Weet je het heel zeker?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ik denk dat je zo iets nooit zeker weet.' mompel ik en ik pak mijn glas van de tafel. Ik neem een slok. 'Ik vind het knap van je.' zegt Dioni. Jai pakt zijn glas en houdt hem omhoog. 'Proost.' zegt hij en ik tik die van mij er tegen aan, daarna volgt die van Dioni. Ik glimlach even. 'Ik zou het moeten accepteren, hoeveel pijn het ook doet.' zeg ik. De jongens knikken. 'Ik ga kijken hoe ver ik kom zonder haar, het enige wat ik kan zeggen is..' ik zucht even. 'Ik ben haar verloren, maar misschien is het deze keer een goed ding.'.