Deel 2 4; Zeg het haar!

364 29 14
                                    

Samuel's point of view.

Elise kijkt verbaasd van mij naar Sanne die ondertussen mijn arm fijn knijpt. Ik staar naar de grond. 'Gaat iemand me uitleggen wat er tussen jullie gebeurt is?' vraagt Sanne. Ik weet dat ze dit doet om me te treiteren. 'Het is mijn schuld, meer hoef je niet te weten.' klinkt Elise haar stem. 'Zo zo, dus het komt niet door hem? Dat is nieuw.' lacht Sanne. Normaal had ik me al lang los getrokken en tegen haar geschreeuwd, maar ik heb er geen zin in. Het is me allemaal even te veel. Sanne tilt met haar vingers mijn kin op waardoor ik Elise wel aan moet kijken. 'Zeg het haar Samuel, zeg dat je heeft pijn gedaan, wat ze ook gedaan heeft.' zegt Sanne met een grijns. 'Laat hem met rust Sanne.' zucht Elise. 'Is hij niet braaf? Hij verzet zich niet eens.' lacht Sanne. De tranen prikken in mijn ogen. 'Zeg het dan.' zegt Sanne en ze geeft me een duw in mijn rug. Ik kijk Elise aan. 'Je hebt me pijn gedaan.' zeg ik zacht en er rolt een traan over mijn wang. 'Brave jongen, ik kom er nog wel achter wat er tussen jullie is gebeurt, ik ben veel te nieuwsgierig.' lacht Sanne. Ze geeft me een duw tegen de kluisjes aan en loopt weg. Elise kijkt me even aan. 'Samuel, gaat het?' vraagt ze zacht en zonder iets te zeggen loop ik weg.

'Sam, word eens wakker.' klinkt een stem. Ik kreun even en open mijn ogen. Ik herken de woonkamer, ik moet in slaap gevallen zijn. Dioni zit naast de bank gehurkt. 'Waarom slaap je. En waarom op de bank?' vraagt hij en ik wrijf even in mijn ogen. 'Mijn pfeiffer was gewoon weer wat erger.' zucht ik slaperig. 'Je ziet er niet goed uit, is er wat gebeurt?' vraagt hij en ik ga recht op zitten. Hij gaat naast me zitten. 'Sanne, ze trok me mee naar Elise.' mompel ik. 'Oh god.' zucht hij. 'De stress en alles van vandaag heeft me gewoon een beetje uitgeput.' zeg ik en ik gaap even. Hij knikt. 'Als je slim bent blijf je morgen thuis.' zegt Dioni. 'Ben je me vader of zo?' grinnik ik. 'Nee, maar ik wil niet dat er weer hetzelfde met je gebeurt maatje.' zegt hij. Ik knik. 'Goed dan.' mompel ik. De deurbel gaat. 'Ik ga wel.' mompel ik en ik sta op. Ik loop naar de deur en open hem. Ik slik even als ik Elise voor me zie staan. 'Elise?' vraag ik verbaasd. 

Verloren ft Samuel Leijten (Deel 1 & 2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu