WITCH WEEKLY - MART 2016

Aşkın Ateşi Her Yerde

Merhaba. Ben eğer "Yazarlarımızı Tanıyalım"ı okuduysanız hatırlayabileceğiniz Cassiopeia Perenna Antares. Yani Karanlık Lord'un en sadık askeri.

Bugün sizinle her yerde rastlayabileceğiniz, "Aman zaten bir saat yaşıyor en fazla ne olabilir?" hatasına düşülen bir fantastik canavar hakkında bilgi vereceğim. Eğer fantastik canavarlara ilgiliyseniz tanıyacağınıza emin olduğum Ashwinder'ı( XXX) anlatacağım.

Ashwinder, yani diğer bir adıyla Külbükül, alev gibi yanan kırmızı gözlere sahip, ince, soluk gri renkli bir yılan çeşididir. Bu fantastik yaratık, sihirli bir ateş* olması gerektiğinden uzun bir süre boyunca kontrolsüz yandığında ortaya çıkar. Yani hayır, alev gibi yanan kırmızı gözler derken benzetme yapmamıştım. Ateşin korlarından yükselir ve bulunduğu mekanın korlarına doğru gider. Arkasında açıkça belli olan kül izleri bırakır.

Bu yaratığın insanlık için en güzel yanı, sadece bir saat yaşaması. Ama bu süre boyunca yumurtalarını karanlık noktalara bırakır. Yani bu yılan, çok hızlı ürer. Bir saat sonra ise toza dönüşür. Yumurtalar parlak kırmızıdır, gözleri gibi. Çok şiddetli bir ısı yayarlar, Khaleesi bile olsanız tutamazsınız. Eğer bu yumurtanın bulunan mekanı tutuşturmasını istemiyorsanız, bir yolunu bulup o yumurtaları dondurmalısınız. Yoksa mekan bir kaç dakika içinde tutuşur.

Bu yılan türüne her yerde rastlanılabilir çünkü az önce belirttiğim gibi kontrolsüz sihirli ateşin olduğu her yerde ürer. Bir kez dondurulduktan sonra Aşk İksiri için temel malzemedir. Sıtma tedavisi için kullanılabilir, ayrıca yenilebilir.

Böyle sıkıcı bir tanımlamadan sonra, bu şirin(!) şeyler ile ne işim olduğunu anlatmak istiyorum.Ben öğrencilik yıllarımda iken, Cızkıpır ile ilgili bir ödev verilmişti, ben de biraz kitap kurcalayarak Cızkıpır'ın var olduğu iddia edilen bir eve gitmeyi düşünmüştüm. Ve binadakileri de biraz yoklayınca, Hurdacı Dükkanı'nın doğusunda kalan bir yer olduğunu öğrendim.

Bina aklınıza gelen evin tam tersine, beyaz, güzel bir köşktü. Üç katı vardı ve üçüncü katının dış cephesinde kahverengi çizikler vardı. Ben de en üst katta olduğunu düşündüm ve yukarı çıktım. Ne kapı gıcırdadı, ne de terkedilmiş bir ortam vardı. Aksine, sadece benim gibi soylu aileler bilirdi ki, kötü şeyler olabilecek mekan dağıtılmış değil, hiç dokunulmamış gibi olandır. Tıpkı bu mekan gibi.

Üçüncü kata çıktım, ve etrafı inceledim. Haki tonlarında döşenmişti, bir çok iksir malzemesi var gibi gözüküyordu ama Cızkıpır yoktu. Alt kattakileri de dikkatle inceledikten sonra, vazgeçmiştim. Aslında hırs yapar ve ne yapar ne eder onu bulurdum, bu zaten Slytherin'in ortak özelliğiydi ama Borkin & Burkes'da vakit geçirmek varken burada vakit kaybetmeyecektim.

Dışarıya doğru yöneldim, iğrenç bir koku vardı. Hayır aklımdan ne geçiyordu bilmiyorum ama kokuya doğru yöneldim. Ve o muhteşem şeyi gördüm, nazikçe evin gölgesine doğru kayan o yılanı. Ben büyük bir hayranlıkla onu izlerken, ne olduğunu bilmediğim için yaklaşmadım. Gölgeden ne olduysa vazgeçti ve eve doğru yöneldi. Peşinden gittim.

O, naif bir şekilde kıvrılıyor, ben ise peşinden gidiyordum. Bir süre böyle geçti ama içimden sonsuza kadar o yılanın peşinden gidebileceğim gerçeği geldi. O kadar büyüleyiciydi ki... Ama koku artmaya başladı ve ben, onun çıktığı ateşi söndürmeyi unuttuğumu fark ettim.

Koşarak aşağı giderken alt katın yandığını gördüm. Ve bu sırada düşündüğüm tek şey o güzel yılana bir şey olmamasıydı. Hızlı adımlarla yukarı çıktım ve yılanın nerede olduğuna bakındım. Duman buraya kadar gelmişti ama umurumda bile değildi.

Yılan bir masanın altındaydı, derin bir nefes verirken onu aldım ve koluma sardım. Ne akılla yaptım bilmiyorum ama kolum yanmaya başladı! Yılanın vücudunun ısısı mı yoksa kolumdan yukarı süzülürken verdiği külden mi bilmiyorum ama kolum deli gibi yanıyordu! Ve ben onu kolumdan atmaya çalıştığımda daha çok sıkmaya başladı. Ben uğraştıkça o sıkıyordu ve yavaşça göğsüme doğru ilerliyordu.

Bedenim sıcaklık ve acıyla gerilmişti, kollarım göğsüme göre daha geri bir hizadaydı ve bu yüzden asama bile ulaşamıyordum. Sonunda mantıklı bir şekilde oturdum, yılan sıkmayı bırakmıştı ama hiçbir şekilde gevşeme belirtisi göstermiyordu. Ben de yavaş bir şekilde asama uzandım çünkü aksi halde yanacaktık.

Asamı kavradım ve aşağıya doğru inmeye başladım. Kolumu ve göğsüm çok hareket etmediği sürece yılan bir tepki vermiyordu. Asamla basit bir şekilde 'Aguamenti' büyüsü yaptım, aklıma ilk gelen oydu ve zaten yeterince vakit kaybetmiştim. Yangın söndükten sonra yılanın kolumdan gitmesi için bekledim ama yılan on beş dakika içerisinde toz olmuştu. Sol kolumda ve köprücük kemiğimin üzerinde derin bir ezik bıraktı ve öylece gitti.

Bu anım, Bertram Aubrey'in onunla baloya gitmem için, bu yumurtalar ile aşk iksiri yaptığını öğrendiğim andan itibaren o kadar kötü gözükmemeye başladı.

Her neyse, mugglesız günler!

*Sihirli Ateş: İçine sihirli bir madde katılmış ateş çeşidi.

bkz.Uçuç Tozu.