İki Hafta geçmişti ama hâlâ yüzüğün içinde neden benim adım yazdığını anlamamıştık . Günlüğü okumaya devam ediyordum daha bir şey çıkmamıştı. Günlüğü sadece akşamları okuya biliyordum. Tuğba ile oda arkadaşıydık. Yine bir gün akşam günlüğü okuyordum. Günlük okurken o kadar heycanlıydım ki zamanın nasıl geçtiğini anlamadım. Saat 01.40'dı.
Sanırım bir şey bulmuştum . Hemen Tuğba 'ya seslendim .
-Tuğba! Tuğba!
Tuğba uyumuştu. Sesizce Tuğba 'nın yatağının yanına gittim. Tuğba'yı dürtüm.
Tuğba uyandı.
''Efendim Sena '' dedi.
- Sesiz ol . Sanırım buldum bu sefer''
-Ne oldu Sena ,ne buldun? diye fısıldadı.
Günlüğü Tuğba'ya verdim.
-Şurayı oku
Tuğba okumaya başladı.
11Ocak 1991 Cumartesi
Sevgili dün çok tuhaf şeyler oldu Bir Hafta öncekilerle aynı şekilde başladı. Dün güne normal başladım ama üçüncü derste yüzük parlamaya başladı ve amansızca beni yatakhaneye çekiyordu hemen öğretmenden izin aldım sınıftan çıktım. Yüzük beni o kadar güçlü çekiyorduki merdivenleri üçerli beşerli atlayarak iniyordum . Yatak- haneye doğru gidiyordum merdivenleri çıkarken birden kafamı çarptım ve yere düştüm. Kafamı kaldırdım şöyle bi baktım .Evren 'e çarpmıştım .
Evren 8.sınıfa gidiyor. Komik gıcık ve birazcıkta eğlenceli biri. Yatakhanede bizim odanın karşısındaki odada kalıyordu oda arkadaşı yoktu.
Evren
-Pardon özür dilerim ,dedi''
Sonrada koşarak odasına çıktı.
Yüzük beni hala çekiyordu. Odaya girecektimki Evren'ninodasının kapısının altından sızan ışık dikkatimi çekitti . Sonra odaya girdim . Yüzük iyice parlıyordu . Beni odadaki kitaplığa çekiyordu. Kitaplıktaki ajanda parlıyordu. Ajandayı elime aldım ve birden kitaplık hareket etmeye başladı. Gizli bir tünel açıldı . Tünelin içine baktım ama tünelin sonu görünmüyordu. Yatağın altındaki gaz lambasını aldım ve tünele girdim. Birazcık ilerleyince kitaplık hareket etti ve tünelin girişi kapandı.
Hemen geri döndüm ama kitaplığı yeniden hareket ettiremedim . Tünelin bir sonu vardır diye ilerlemeye devam ettim.
Duvarlarda resimli yazı ile yazılar ve portreler vardı. Portrelerde ki kişiler birbirlerine çok benziyordu ama beni korkutan şey bu kişler bana çok benziyordu. Ayrıca sanki portrelerin gözleri hareket ediyordu . İlerlemeye devam ettim. Bir süre ilerledim. Yüzük çok fazla parlıyordu. Birden karşıma bir duvar çıktı. Kendi kendime
''Bu yolu boşuna mı geldim . Tünelin girişi de kapadı burada kaldım.''
İnce , kibar bir ses :
-Buradan çıkış var,dedi.
Hemen sesin geldiği yere baktım . Sonra birden yol boyu fark etmediğim meşaleler yanmaya başladı ardından da yer salanmaya başladı. Etrafı göz kamaştırıcı bir ışık sardı. Işık o kadar parlaktı ki gözlerimi açamıyordum. Birkaç saniye sonra parlaklık azaldı.
Etrafa bakınmaya başladım. Çok korkmuştum. Sonra portreler deki kişilerin olmadığını sadece boş çerçevelerin olduğunu fark ettim.
Ardından bana doğru bir karartı yaklaşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sır Peşindeyiz
AdventureMACERA#1 Hayatımızda büyük küçük sırlar var. Hayatınız iyi ya da kötü etkileyen sırlar. Birde bu sırların yanında merak duygumuz . Bizi ordan oraya sürükleyen merakımız .Kim bilebilirdiki bir sırın hayatımı baştan aşağı değiştirecek kim bilebilird...
