Love At First Bye

Prologue

Prologue

When would you know that you already love someone?

At the moment you sorted your feelings out after being friends? Or when you tried to love him then realized just after he says bye?

Who would know? Love comes unexpectedly ika nga. Hindi mo malalaman na siya na pala yan, nakaharap sayo o baka siya na pala yang laging kasama mo. You can't figure it out all by yourself, it takes time. Baka nga yung friends mo pa ang unang maka figure out niyan para sayo eh but you would just deny it after dahil hindi mo pa nga din alam sa sarili mo na mahal mo na pala siya.

At eto pa, why let someone love you when you don't love them at the first place? Kung sasabihin mong hindi mo sinadya dahil na inlove siya sayo without letting him to, ay jusko! Sasapakin na kita. Hindi naman yan maiinlove kung hindi mo bibigyan ng motibo o binibigay lahat ng oras mo like you two have all the time and you two own the world when your together.

E pag alam mong mahal ka pala tapos binigyan mo ng chance eh hindi mo naman mahal? Ano to? Parang bata lang na uutuin mo na bibigyan mo ng kendy pag ginawa niya ang ganito at ganon and at the end hindi mo naman pala bibigyan? Tapos, pag iiyak sa harap mo at aalis ma giguilty ka? That's fair enough.

How about pag hindi ka maka move on sa ex mo tapos meron diyan sa tabi tabi na gusto ka tapos sinunggaban mo na dahil baka sa tingin mo makakamove on ka pag nag entertain ka ng iba.

Anak ng tipaklong! That's ridiculous. Seriously? That's the most desperate move that you will ever do.

Ang feelings hindi laruan na kapag ayaw mo na itatapon mo na lang na parang basura. Tapos kung mamimiss mo tung lalaruin hahanapin mo.

Eh pag nasira na yung laruan? It's hard to fix right? Parang vase yan na pag natapon, mababasag. Diba hindi na babalik sa dati pag inayos mo? Eh buti laruan lang, pwede mo pang ayusin pag konti lang yung sira. Eh pano pag sirang sira na? You won't know how to fix it unless you let someone who really knows how to fix it.

Kung laruan ang pag uusupan, pwede naman ayusin ng ibang tao yan para sayo. Pag ayos na, pwede ng isauli sayo. Eh pag tao?

Someone will fix him pag nasira siya. Tingin mo pag finix siya ng iba, ibabalik pa sayo? Babalik pa siya sayo? Sinira mo na nga siya eh.

Pag tao ang pinaglalaruan mo, masakit yun. Eh kung sayo nangyari yan, maging rebound ka? Hindi ka ba masasaktan?

Ang tao ay tao at hindi laruan. Ang tao nasasaktan, ang laruan hindi. Ang tao, may puso at ang laruan wala.

Kaya wag kang maglaro ng ganitong uri ng game. Mas mapaglaro ang tadhana. Hindi ka man kokontrahin ngayon baka bukas pa. Tignan lang natin.

Let the game, este love! Begin.

-

AN: Hoping for your support dear readers! Vote, Comment and Share! Pero pag ayaw niyo okay lang. Just read. I just wanna share my ideas with you guys. Grabe! Sobrang nagdadalawang isip ako kung ipapublish ko ba 'to kasi baka hindi niyo magustahan. Follow me na rin ppol. I don't have followers pa kasi bago 'tong account ko. Happy reading!