My Dream Boy 2: Reaching an Unreachable Star

Another Good News :))

“Minna-san ohayoo!”  bati ko sa mga kaklase ko.

“Ohayoo Irish!”

“Ohayoo.”

“Ohayoo!”

Nagsisagutan sila sa bati ko. Haayyyy.  It’s been few months since that tragic incident. Naging okay naman kami ni Ashina. Pero talagang nanghihinayang ako sa nangyari. Hindi ko na nga nakita si Eiji, napahiya pa ako, tapos, nabadtrip pa ako sa lalaking yun. Hayst. Anyway, tapos na yun. Kailangan ko nang magbagong buhay. ^___^v pero syempre, love ko pa rin si Eiji! Watashi no ichiban! Wehehe.

[watashi no ichiban=my number one (for girls)]

“Ohayoo!” dumating na pala ang professor namin. Second sem na ng second year kaya majoring na kami. Haist.

 Hirap talaga kung hindi mo gusto ang kurso na kinukuha mo. Yun bang napilitan ka lang. marihap para sa iyo ang pag-aaral. Parang wala kang motivation. Parang nagiging burden na sa’yo ang pag-aaral mo. Pero wala naman akong magagawa. Hawak sa leeg eh. =___=

“Okay, everyone! Please be quiet! I will have an announcement to make.”

Natahimik naman kaming lahat.

“Next week we will have a field trip. We will be going to Hokkaido. BUT!... this is an educational trip. This is in relation to our subject. This is ECE 2.4 . So we will be visiting a hotel in Hokkaido and see their circuits. We have been doing this for almost twenty years so we must not miss this, okay?”

“Wow! That’s great! Ne, Irish-chan?” sabi sakin ni Hiroki.

[ne=di ba?]

“Yeah Hiroki-chan.”

“Wooow! I’m so excited!” sabi naman ni Ashina.

“Please prepare 10 thousand yen. That will include transportation, food and hotel.”

Isinulat ni Professor Omoyiou ang mga dapat dalhin sa tour.

*Meeting Place: Sendai Miyagi Perfecture

*Meeting Time: 7:00 am.

Ang aga naman ata? Siguradong male-late kami ni Ashina nito.  Ang layo pa naman ng Yoyogi Second Gym sa Sendai Miyagi Perfecture. Ano naming yun? Liliparin?

By the way, for the information lang po of everybody, diyan po ipinanganak si Hongo Kanata. ^__^v

Okay. Back to MY story.

Pagkatapos ng ilang tanong [na parang hindi naman tanong kasi common sense na lang talaga ang kulang gaya na lamang ng tanong na kung ano’ng  sasakyan ang gagamitin (eh alangan namang barko ang sakyan eh sa lupa dadaan? =__=)] ay nagsimula nang maglesson si Prof. Parang ang hirap naman kasing intindihin ‘tong  subject na ‘to.

I want to become a flight attendant but I ended up being an Electronics and Communications Engineering student. Galing lang no? ang layo lang. =_____=

Pero okay na rin siya. Sa wakas, makakapunta na ako sa Hokkaido! Yahoooo! ^__^ kaso mahal eh. 1 thousand yen talaga ang bayad? >___<

Di bale na. marami namang pera si Obachan. XD

xxx   xxx   xxx   xxx   xxx   xxx   xxx   xxx

Next subject: Safety Management.

Another boring subject. Hayst.

“Uhh, sumimasen Irish-chan.” (Excuse me, Irish)