My Dream Boy 2: Reaching an Unreachable Star

The Unwanted Visitor :O

"Irish, mabuti naman at dumating ka na. Kanina pa kita hinihintay."

Kahit pilit lang, sinubukan kong ngumiti sa kanya. Kaso ayaw sumunod ng labi ko, kaya tabingi ang ngiti ko. =___=

"Hehe. H-Hello po, Obachan." (aunt or called to an elderly woman.) Lumapit ako sa kanya at humalik sa pisngi niya.

"Hmmm,ano ba yang amoy mo Irish, parang hindi ka dalaga. Bakit amoy pawis ka? Hindi ka ba nagbebehave sa school gaya ng sabi ko sa'yo?"

=____________=  Here we go again. Yan ang rason kung bakit malayo ang loob ko sa kanya. She wants me to become something that I'm not.

"Ehh, ano pa kasi Obachan...Uhh."

"Nah, nevermind. Prepare yourself,isasama kita."

O________________O

Napatingin ako kay mommy. Tumango lang siya bilang pagsang-ayon. Ayaw kong sumama diyan eh! Kung saan na naman ako dadalhin niyan! Tss.

"Eh, s-sige po, Obachan." Umakyat na ako sa hagdan.

"Remember Irish, I hate waiting."

Yeah, yeah. Alam ko. =___=

Pumasok na ako sa room kong puno ng litrato ng mahal ko. Tss. Mabuti pa si Eiji-kun, tanggap ako bilang ako.

Echos lang. Hay, makapagligpit na nga lang. Baka masermonan pa ako. Strict pa naman si Obachan. She is my only aunt. Helen Saito. Maliban sa kanya, puro na lalaki ang mga kapatid ni mommy, kaya puro na lang Ojisan (Uncle) ang meron ako. Okay na sana na may Obachan ako eh. Kaso ang hirap pakibagayan. Palibhasa laking Japan yan. Nakapag-asawa ng Hapon, kaya ang luho sa katawan, parang bituin, hirap abutin. >.< Now she's staying in States. Nagmigrate na kasi siya simula ng mamatay ang pinakamamahal nyang asawa.