7

129 13 10
                                    

En toen bedacht ik me iets vreselijks. Nee,niets is vreselijk in vergelijking met...  Met Luna.  Ik noem het maar gewoon vervelend Iets bijzonder vervelends.  Ik bedacht me dus iets bijzonder vervelends. Iets waar ik over twee weken heen moet. Waar iedereen vragen gaat stellen. Waar mijn ouders, Noa en ik nog niet aan hadden gedacht.  School.  Ik moet al mijn schoolspullen open.Schriften, kaftpapier... noem maar op. Dus ik ga vandaag schoolspullen kopen met Julie en Nikki. We hebben afgesproken bij de rotonde. Dat is onze vaste plek, heeft Luna bedacht. Shoppen. Zonder. Luna. Het is dat ik spullen nodig heb... anders had ik nooit ja gezegd Maarja wat moet... Ik pak mijn mobiel en open twitter.

heeii hoelaat spreken we af? @JulielovesNikki @Nikki_x_love

@Eva_Lunax @julielovesnikki ehmm kweet nie, 1 uur ofzoo?

Ik krijg tranen in mijn ogen bij het lezen van de naam, mijn twitter naam. Onze twitter naam. We hadden allebei natuurlijk ook nog een eigen account, maar deze gebruikten we het meest.

@julielovesnikki @Nikki_x_love 

ik vind het goed maar tweet voortaan naar @Evagroenelinde .......

@nikki_x_love @eva_lunax @evagroenelinde awwhh is goed schatje tot 1 uur bij de rotonde x

Hey iedereen, willen jullie me volgen op mijn eigen account @evagroenelinde

Ik log uit op het account van mij en Luna, en login op mijn eigen account. Het doet pijn, het is net of ik een stukje van Luna achter me laat. Alsof ik haar in de steek laat.

Ik kijk op mijn wekker (triest eigenlijk als ik mijn mobiel in mijn hand heb) en ik zie dat het rond elf uur is. Dus begin ik met mezelf klaarmaken. Ik ben al best snel klaar omdat ik nooit makeup op doe. Dat vind Levi zo leuk aan mij, dat ik altijd gewoon mezelf blijf. Ik bel nog even met levi en dan ga ik naar de rotonde. Ik besef dat het vandaag precies een maand geleden is dat Luna stierf, door mij.... terwijl we door het dorp lopen. We hebben de schoolspullen al gekocht, ik heb hele saaie witte lege. schriften. Past perfect bij mij, bij hoe ik me voel; leeg. Nikki heeft hele leuke schriften met alkerlei patronen ( onder andere aztec) en Julie allemaal schattige schriftjes met hartjes en strikjes. Nu zijn we dus aan het shoppen gewoon een beetje winkeltjes kijken enzo. Nikki heeft bij de new yorker een heel leuk setje gekocht bestaand iit een mintgroene lange broek, een wit t-shirtje met zilveren studs op de schouders een bijpassende ketting en armband en haar witte nike airforce  staan er perfect bij. We zijn nu bij de h&m maar we zien niet echt iets leuks.'Eva, moet jij niet nog wat hebben?' vraagt Nikki. 'Neuj niet echt... ' ik heb geen behoegte aan iets nieuws.

Ik zie dat Nikki Julie veelbetekenend aankijkt, meestal ben ik een shopfreak. 'Omg dat jurkje staat je echt perfect!' gilt Nikki. Julie heeft een leuk jurkje aan, alleen nog maar in precies haar maat. Ik herken opeens het jurkje dat Luna zo graag wou... Ik trek wit weg. 'Ik neem hem' zegt Julie blij. 'Nee dat doe je niet' Ze kijken me beiden verbaast aan.'Wat?!' 'Sorry hoor Julie maar dat jurkje wou Luna heel graag dus ik koop hem voor haar.' Nikki wil al boos op mij worden maar Julie houdt haar tegen. 'O, maar... ik vind hem ook heel erg leuk... en Luna kan hem toch niet meer aan...' ik zie dat bij Nikki de tranen in haar ogen springen. Maar die tranen maken plaats voor woede. 'Het gaat ook altijd om Luna hé? we kunnen het niet eens gezellig hebben of jij verpest het weer, denk je dat wij haar niet missen?' 'Ik koop dat jurkje maar gewoon niet...' mompeld Julie. 'Nee Julie jij gaat dat jurkje gewoon kopen Jezus! 'Nee ze gaat dat jurkje echt niet kopen. Ik ruk het uit haar handen en voor ze er iets tegen kan doen heb ik het afgerekend. 'Wat doe je?' Julie krijgt nu ook een boze fonkeling in haar ogen. 'Ik koop dit jurkje voor Luna' ik sla er beschermend mijn armen om heen. 'Geef dat jurkje nu!' sist Julie.

'NEE! ' en ik ren weg. Ik kom erachter dat alle mensen naar me kijken. 'Luna is dood Eva! accepteer het!' schreewt Nikki me achterna.

Als ik op school kon doe we alledrie alsof er niks is gebeurt. Alleen Nikki werpt me af en toe geïrriteerde blikken toe.'Hey Eva, waar is Luna, ik wou haar nog wat vragen over paardrijkamp' vraagt Hannah. Ik zeg niks. 'Eva? halloo' ze zwaait lachend met haar hand voor mijn ogen. 'Luna is er niet.' We hebben met de leerkrachten afgesroken nog niks te zeggen, zodat het niet als roddel door de school gaat. Het word zometeen aan iedereen verteld bij het welkom. 'Evaaa!' Levi rent naar me toe en kust me vol op mijn mond. Een paar bruggers begginnen te fluiten. 'Sorry schatje maar ik heb te lang zonder gedaan'.

Ik mis je {on hold}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu