Kapağı yırtılmış biz kitabı gibi gülüyorsun.
Sayfaları hala biz , cümleleri hala biz.
Kaldırmışsın tozlu raflara , okumuyorsun.
Yüzüne bile bakmıyorsun.
Sonra bir zaman geliyor o kitabı hatırlıyorsun.
Biz geliyor aklına , kapağını bile özlüyorsun da haberin olmuyor onca zaman.
Sayfalardan dökülmüş kalp kırıklarına basa basa uzanıyorsun.
Fakat açtığında cümleler silinmiş oluyor.
O kadar geç kalıyorsun her şeye.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğim Kırgın Gülüşüne
PoetryHasret denen şeyi ben uyuduktan sonra gelen babamda seviyordum ben. Sen neden çıktın ki karşıma ? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- KİTAPTAKİ HE...
