Yüreğim Kırgın Gülüşüne

Büyük Çaresizlik Vesselam

Özlüyorum ve dilimden tek bir küfür bile düşmüyor şu sıralarda , 

Büyük çaresizlik vesselam. 

Sanki gölgen düşmüş güneşin vurduğu her yere de şemsiye tutuyormuşum ben hep kafamın üzerinde. 

Bırak yağmurlarından , gölgelerinden bile kaçmışım. Bu kadar korkar olmuşum bakışlarından. Haberim yok. 

Oysa gidişini bile seviyorum sanırdım. 

İçinde seni gördüğüm her cümlenin altını mavi tükenmez kalemle çizerim ben hep ama gidişini es geçmişiz bu sefer. 

Mavi gökyüzünün kazağı ama kolu olmayan bir kazak bu. Ucu bucağı olmayan. 

Gözlerin gibi bir şey bu. İntihar etmek istesen bile atlayacak uçurum bulamıyorsun. 

Ve en sonunda zehirleyerek bitiriyorsun kendini.

Velhasıl "Gel" diyecek halim yok gelmeyişine. Şiirlerle anlatıyorum derdimi.

İşin aslı özlemeye bile gücümüm kalmadı. Kelimeler çok sessiz. 

Sigarayı da sevmiyorsun biliyorum. İçemiyorum da o yüzden paketlerce. 

Elim kolum bağlı bildiğin. Hayalim şiirim bağlı. 

Büyük çaresizlik içindeyiz , vesselam.