Görüyordum yine kimsesizlik yağıyordu gözlerinden.
Yine soğuk gecelere lanetler okuyordu belliydi.
Sarılmış sokak lambalarına babasına sarılır gibi.
Kirlenmiş de olsa küçücük elleri ,
Hepimizden masumdu.
Üşüyordu.
Dar gelen ceketi bile koruyamıyordu onu bu gece kötülüklerden.
Gözyaşları kuruyordu.
Üstelik yanağına bile gelmeden.
Ve üşümemek için ağlamayı kesti.
O gün gözlerini ağrıtan kırmızı ışıktan hayatı öğrendi çocuk.
Ve o gece hayata noktayı koymayı denedi çocuk.
Koyamadı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğim Kırgın Gülüşüne
PoetryHasret denen şeyi ben uyuduktan sonra gelen babamda seviyordum ben. Sen neden çıktın ki karşıma ? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- KİTAPTAKİ HE...
