Çok uzaktan seviyorum seni.
Uzak dediğime bakma sen 3-5 sokak yürüsem kapının önündeyim.
Hatta ne 3-5 sokağı bir mesaj ötemdesin de atmaya cesaretim yok hiç şu aralar.
Yüzüm yok da denebilir.
Aslında senin de olmaması lazım ama yazıyorsun işte.
Keşke hep uzaktan uzağa sevseydim. Hiç bilmeseydin hissettiklerimi.
Bakışırdık bile biliyor musun ?
Birkaç saniyeyi geçtikten sonra dayanamaz , dönerdim önüme tekrar.
O an kimse benden çok mutlu olamazdı.
Azar bile yemiştim dersi dinlemediğim için ama hiç utanmadım.
Sen çok fazla gülüyorsun.
Neler yaşadığını çok iyi biliyorum ben.
Çok üzdüler seni. Sevilmedin.
Aslında evet deseydin belki hiç üzülmezdin şimdi.
Ben üzer miydim seni hiç ?
Canından çok sevdiğini üzen insan neden yaşar ki o zaman bu hayatta ?
Hayatında kimse seni benim kadar sevmemişti.
Öyle ki "Annem bile beni bu kadar düşünmedi." demiştin bana.
"Çabuk eve git." diye tatlı tatlı kızarken sana.
Ama hala her şey bitmiş değil.
Benim adım umut abi. Sürekli bir umut oluyor içimde.
Şu sıralar sarıldığımız hayalime en çok uyan bir şarkı buldum.
Gülümseyerek uykuya dalıyorum.
Teşekkürler kulaklığım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğim Kırgın Gülüşüne
PoezjaHasret denen şeyi ben uyuduktan sonra gelen babamda seviyordum ben. Sen neden çıktın ki karşıma ? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- KİTAPTAKİ HE...