Ufak ufak çaresizlik sarar bedenini geceleri. Geceler geçtikçe üstüne birkaç kat daha eklenir.
İsmini bile görmez olursun sonra. Merak edersin. Özlersin de elin kolun bağlıdır.
Hiçbir acıya karşı ağlamazsın. Ayağın takılır , düşersin. Ağlamazsın. Kalkarsın bir şekil.
Sonra hasret çalar göz kapaklarının zilini. Acı neymiş öğrenirsin.
Hasret yağmurları yüreğini hasta ederken , yüzüne ilkbahar güneşleri vurur sarı sarı.
Kendi kendini bile kandırır olursun geceler geçtikçe. Kimseye güvenmiyorum dersin ama bağlanırsın her önüne gelene.
Şiirlerle avunur , şarkılarla savunursun kendini ayrılığa karşı.
Hayattaki tüm kederleri kaldırıp koymak isterken son nefesini verir gülüşlerin.
Geceler geçtikçe özlersin , seversin ama tek bir kelam dökülmez dilinden bunlara dair.
Lakin parmaklarını durduramazsın. Yazar durur sevdiğini.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğim Kırgın Gülüşüne
PoetryHasret denen şeyi ben uyuduktan sonra gelen babamda seviyordum ben. Sen neden çıktın ki karşıma ? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- KİTAPTAKİ HE...
